علائم دیستمپر سگ

بیماری دیستمپر سگ چیست؟

بیماری دیستمپر سگ (Canine Distemper Virus) یک بیماری خطرناک و کشنده است که به طور کلی در سیستم عصبی سگ، روده و ریه تاثیر می‌گذارد و در صورت عدم رسیدگی و درمان به موقع می تواند، باعث از بین رفتن سگ شود.

سگ حیوان با وفا و دوست داشتنی است که امروزه افراد زیادی این حیوان را در خانه نگه داری کرده و همانند عضوی از خانواده از سگ مراقبت می‌کنند، نکته‌ای که در مراقبت از سگ باید به آن توجه ویژه‌ای داشت، سلامتی و بهداشت حیوان است چرا که بسیاری از بیماری ها بین انسان و حیوان مشترک بوده و در برخی موارد این بیماری ها کشنده و بسیار خطرناک خواهد بود.

بیماری دیستمپر سگ بعد از هاری دومین بیماری خطرناک و کشنده در سگ ها محسوب می‌شود که به طور مستقیم بر سیستم عصبی، ریه ها و روده‌های حیوان تاثیرات مخربی بر جای خواهد گذاشت.

 

 

 

راه های انتقال بیماری دیستمپر:

برخی از صاحبان سگ ها نسبت به این بیماری اطلاعات زیادی نداشته و تصور می‌کنند این ویروس فقط از ادرار و مدفوع سگ قابل انتقال به سگ دیگری است اما باید بدانید در محیط‌هایی که چندین سگ با هم در حال بازی هستند و تماس مستقیم با یکدیگر دارند، این بیماری انتقال می‌یابد، زیرا بر اثر تنفس سگ بیمار، ویروس در هوا پخش شده و فقط در محیط‌هایی که دمای بالایی دارند ویروس از بین می‌رود.

 

دیستمپر در محیط‌های سرد تا چندین هفته باقی می‌ماند و از بین نمی‌رود، پس توصیه می‌شود زمانی که سگ را برای بازی با سگ های دیگر به پارک و محیط باز می‌برید، به بیماری‌هایی که به سادگی انتقال می‌یابد توجه کنید، چراکه بسیاری از ویروس‌های کشنده به راحتی از سگ بیمار به دیگری قابل انتقال بوده و سلامت حیوان خانگی شما را به خطر می‌اندازد.

 

نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که همواره باید مراقب بازی کردن و تماس سگ خود با دیگر سگ ها باشید. اگر سگ شما واکسینه نشده باشد و در مجاورت سگی با بیماری دیستمپر قرار بگیرد به راحتی می‌تواند به این بیماری مبتلا شود و چرخه انتقال این بیماری را گسترش دهد. این بیماری خطرناک و کشنده به سادگی انتقال پیدا می‌کند پس همواره باید مراقب آن بود.

 

چه نژادهایی بیشتر درخطر ابتلا به بیماری دیستمپر هستند؟

این بیماری به تمامی نژادها ممکن است انتقال یابد، اما سگ‌هایی که در منزل نگهداری می‌شوند و سگ‌هایی که به طور منظم و پیوسته واکسیناسیون انجام می‌دهند کمتر احتمال ابتلا به این بیماری را دارند.

این بیماری در حیوانات دیگری مانند کفتارها، راسوها، راکون‌ها و سمورها نیز وجود دارد و سگ‌هایی که در محیط‌های طبیعی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری دستمپر سگ قرار می‌گیرند. احتمال مبتلا شدن به این بیماری و بروز علائم، بسیار زیاد به سیستم ایمنی سگ ارتباط دارد، یعنی سگ‌هایی که سیستم ایمنی ضعیفی به علت تغذیه نامناسب، نحوه نگهداری نامناسب و عدم واکسیناسیون دارند، بسیار بیشتر در معرض این بیماری هستند.

 

 

دیستمپر سگ

 

علائم دیستمپر سگ

بیماری دیستمپر سگ از راه تنفس سگ وارد بدن شده و پس از رشد در تمام نقاط بدن پخش می‌شود و سبب افزایش دمای بدن سگ خواهد شد و در ادامه به ریه، روده، بینی و چشم‌ها آسیب وارد می‌کند. باکتری‌ها و عفونت‌ها در محل‌های آسیب دیده رشد کرده و سیستم دفاعی بدن را مختل می‌کند.

نداشتن اشتها، پر بودن بینی از ترشح، اسهال، ریزش ترشحات از چشم و ذات الریه از علائم دیستمپر سگ بوده، همچنین پخش شدن ویروس به کف پای سگ موجب ضخیم شدن و ایجاد پوسته پوسته در بالشتک‌های کف پا می‌شود.

به طور معمول علائم دیستمپر سگ از جمله تب، 3 تا 7 روز بعد از ابتلا رخ می‌دهد و به مرور زمان حیوان را با مشکل مواجه می‌کند؛ اما بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی، تب کردن سگ را امری مهم تلقی نکرده و از اثرات دمای هوا می‌پندارند. این بی توجهی باعث می‌شود تا بیماری در بدن سگ پیشرفت کرده و به سیستم عصبی آسیب وارد کند.

در این صورت علائمی چون گرفتگی عضلات، فلج شدن کامل یا بخشی از بدن، تشنج‌های شدید، افسردگی سگ، عدم هماهنگی عضلات بدن و از دست دادن توانایی ذهنی را به همراه دارد.

وجود این علائم بسیار نگران کننده بوده و در بسیاری از موارد مرگ حیوان را در پی دارد، همچنین در صورتی که سگ بیمار تحت نظر دامپزشک دوره بیماری را طی کند و زنده بماند، برای همیشه سیستم عصبی خود را از دست می‌دهند که این امر هم برای حیوان و هم صاحبان حیوانات دردآور و ناراحت کننده است.

انتقال ویروس دیستمپر به انسان

بهتر است بدانید نزدیک به نیمی از بیماری‌های حیوانات با انسان‌ها مشترک بوده و قابل سرایت است، حال این بیماری خطرناک اگر در دو جهش ژنتیکی ساده بر یکی از پروتئین‌های سطحی ویروس صورت گیرد، می‌تواند انسان را درگیر این بیماری کرده و انتقال ویروس دیستمپر به انسان او را با مشکلات خطرناکی رو به رو می‌کند.

توصیه می‌شود با مشاهده‌ی علائم این بیماری، سگ را به بیمارستان دامپزشکی برده تا درمان زیر نظر دامپزشک انجام شود، همچنین سگی که به این بیماری مبتلا شده را باید از دیگران دور کرده و برای مدتی در قرنطینه زندگی کند.

در ضمن محیط زندگی سگ هم می‌تواند آلوده باشد و ویروس را در هوا پخش کند، بهترین راه حل برای این مسئله ضدعفونی کردن محیط با مواد ضدعفونی کننده است.

غلائم بیماری دیستمپر سگ

طول درمان بیماری دیستمپر سگ

به طور کلی دارو و درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد و بیشتر حیواناتی که درگیر این ویروس می‌شوند دوام نیاورده و در نهایت به مرگ منتهی خواهد شد؛ اما قوی بودن سیستم ایمنی بدن سگ ها در مقابله با این بیماری بسیار موثر بوده و طی مدت زمان 10 روز این بیماری از بین می‌رود، در برخی دیگر از سگ ها ممکن است ماه‌ها زمان ببرد تا سگ به حالت طبیعی خود بازگردد، البته در هر صورت به طور کامل بهبودی حاصل نشده و تا آخر عمر سیستم عصبی درگیر این ویروس خواهد بود.

اگر احساس کردید حیوان خانگی‌تان علائمی از این بیماری را دارد باید سریعا به بیمارستان دامپزشکی مراجعه کرده و حیوان را بستری کنید، حال بستری شدن و طول درمان دیستمپر چه تاثیری در کنترل این ویروس دارد؟

زمانی که این بیماری گریبان گیر سگ می‌شود، او را از لحاظ روحی دچار آسیب کرده و تا مرز افسردگی خواهد برد. بیمارستان دامپزشکی محیطی آرام و بدون استرس برای این دسته از سگ ها فراهم می‌کند و با استفاده از غذاهای با کیفیت، ایمنی بدن را ارتقاء می‌دهد.

همچنین در مواقعی که این ویروس روی اشتهای سگ تاثیر گذاشته باشد، سرم ها و ویتامین‌هایی در نظر گرفته می‌شود تا با تزریق آن‌ها به سلامت حیوان کمک بسزایی شود. در ضمن اعضای آسیب دیده مانند بینی، چشم و کف پا باید به طور منظم با سرم های مخصوص شستشو داده شود تا مانع پیشرفت این ویروس گردد.

همچنین اسهال، تشنج و استفراغ جزو علائمی است که آب بدن را کم کرده و باعث ضعف بدنی سگ شده در نتیجه قدرت ایمنی حیوان را کاهش می‌دهد، در بیمارستان دامپزشکی برای کنترل این دست از علائم، مایعات مخصوصی برای جبران آب از دست رفته بدن تزریق می‌گردد و با استفاده از آنتی بیوتیک ها از تشنج و ذات الریه جلوگیری می‌شود.

به تعبیری زمانی که بیماری دیستمپر گریبان گیر سگ می‌شود، جنگی بین این ویروس با سیستم دفاعی بدن سگ رخ می‌دهد که متاسفانه اغلب دیستمپر برنده این جنگ شده و حیوان را از پای در می‌آورد و به نوعی می‌توان گفت بیمارستان دامپزشکی با استفاده از امکانات و داروهای تقویتی سعی دارد تا به سیستم دفاعی بدن کمک کند. البته برنده شدن سگ در این جنگ به مواردی چون سن سگ، قدرت سیستم ایمنی و زمان مراجعه به بیمارستان بستگی دارد.

بیماری دیستمپر سگ

دیستمپر در توله سگ

توله‌هایی که واکسن تزریق نکرده باشند و بیماری به اعصاب مرکزی رخنه کند تقریبا می‌توان گفت امیدی برای ادامه بقا نخواهند داشت و تنها بین 7 تا 10 درصد امکان درمان وجود دارد.

بهترین سن واکسیناسیون که بر علیه این بیماری خواهد بود در 6 هفتگی و دوز دوم در 9 هفتگی است. اگر حیوان خانگی دارید و محیط نسبت به آلوده بودن محیط بازی و محیط زندگی حیوان مطمئن نیستید بهتر است واکسن حیوان را در 4 هفتگی تزریق نمایید.

توصیه می‌شود توله سگ زیر 4 ماه را از محیط‌های آلوده و تماس با سگ های دیگر دور نگه دارید، چون تا قبل از این سن واکسن دریافت نکرده و در صورت ابتلا آسیب پذیری بیشتری نسبت به بقیه سگ ها دارند.

همچنین اگر بیماری بهبود یافت تا 2 ماه از نزدیک شدن حیوانات دیگر به مدفوع سگ بهبود یافته جلوگیری کنید زیرا تا 8 هفته این بیماری از مدفوع حیوان انتشار می‌یابد.

کیت دیستمپر چیست؟

همان طور که گفته شد تشخیص و فرآیند مراقبت هرچه زودتر انجام شود درصد بهبودی بیماری بالاتر رفته و از پیشرفت ویروس جلوگیری خواهد شد، کیت دیستمپر در مدت زمان کوتاهی مثبت یا منفی بودن بیماری را نشان می‌دهد.

خطوط آزمایش و کنترل آن با دو خط C و T نمایش داده می‌شود که قبل از شروع آزمایش عاری از خط و خطوط بوده و بعد از آزمایش یک نوار رنگی در بالای کیت ظاهر می‌گردد که معتبر بودن آزمایش را نشان می‌دهد.

وجود یک خط یا یک باند در بالای کیت یا همان پنجره نتیجه نشان از منفی بودن آزمایش دارد ولی اگر هر دو خط C و T در پنجره نتیجه مشاهده گردد بدان معنی است که نتیجه مثبت بوده و سگ به این بیماری مبتلا شده، هرچند کیفیت تشخیص کیت دیستمپر و میزان دقت آن بالا بوده اما در مواردی هم ممکن است نتیجه نادرست نمایش داده شود و یا آزمایش به‌درستی صورت نگرفته باشد. به همین خاطر توصیه می‌شود از این کیت در آزمایشگاه بیمارستان دامپزشکی استفاده شود تا صحت آن توسط متخصص آزمایشگاه بررسی گردد.

کلام آخر

شاید این کلام تکراری را بارها شنیده باشید که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. اگر در خصوص سلامت حیوان خانگی خود مردد شده‌اید و گمان می‌کنید حالت رفتاری و خصوصیات اخلاقی آن تغییر پیدا کرده، این مسئله را ساده نگیرید و برای بررسی موضوع حتما با بیمارستان دامپزشکی در ارتباط بوده و با مشاوران کلینیک مشورت بگیرید و در صورت نیاز حتما به دامپزشک مراجعه کنید، زیرا اگر نسبت به یک بیماری که به راحتی قابل پیشگیری است اقدام نشود، امکان دارد تبدیل به بیماری سختی شود که گاهی راهی برای درمان نخواهد داشت.

اگر نیاز به دریافت مشاوره تخصصی دارید، کافیست با شماره های درج شده در سایت بیمارستان دامپزشکی دکتر تقی پور تماس بگیرید و از مشاوره کارشناسان ما بهره مند شوید.

شماره تماس: ۲۲۳۸۴۸۰۰

صفحه اینستاگرام: dr.taghipour.pethospital@

 
 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *