معرفی آتوپی یا درماتیت آلرژیک در حیوانات خانگی

این بیماری در نتیجه ی استنشاق یا جذب پوستی آلرژن های محیطی اتفاق می افتد که با تولید آنتی بادی مرتبط با حساسیت (IGE) همراه است. در این مقاله می خواهیم که به معرفی کلی بیماری، علایم بالینی، روش های تشخیصی و درمانی این بیماری بپردازیم :

این بیماری هم در سگ ها و هم در گربه ها تشخیص داده می شود که احتمالا مستعد شدگی ژنتیکی دارد، زیرا حیوانات خالص نسبت به حیوانات هیبرید (میکس) در معرض خطر بیشتری قرار دارند، با این وجود همه ی حیوانات در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. شروع این بیماری معمولا طی چند ماه اول زندگی تا چند سال اول اتفاق می افتد (در اغلب موارد در سن 3ـ1 سالگی بروز پیدا می کند). آتوپی ممکن است فصلی باشد و یا اینکه در طول سال اتفاق بیفتد که به نوع ماده ی آلرژن بستگی دارد. آلرژی های فصلی در فصل های بهار و پاییز بیشتر بروز پیدا می کنند، زیرا مقادیر آلرژن در این فصول بالا است. وجود آلرژن های داخلی نیز احتمالی است، از جمله گرد و غبار و دود.

علایم بالینی آتوپی یا درماتیت آلرژیک در حیوانات خانگی :

  • خارش شدید باعث می شود که حیوان به گوش ها و بخش زیرین بدن اش پنجه بیندازد، خود را لیس بزند، خود را گاز بگیرد.
  • سایر علایم بالینی عبارت اند از آبریزش بینی، آبریزش چشم ها، عطسه، لکه های بزاقی بر روی پوشش مویی، اریتیم، پوسته دار شدن، ریزش مو، پوست هایپر پیگمنته، ضخیم شدگی پوست و التهاب گوش.
  • سبوره، پیودرما و ضایعات خود ترومایی از دیگر علایم بالینی مرتبط با این بیماری است.

تشخیص آتوپی یا درماتیت آلرژیک در حیوانات خانگی :

  • توجه به علایم بالینی، معاینه پزشکی، تاریخچه و رد علل دیگر درماتیت، نقطه ی آغاز تشخیص این بیماری است.
  • تشخیص قطعی بیماری می تواند با ارزیابی حساسیت سرولوژیکی و درون پوستی انجام بگیرد.

درمان آتوپی یا درماتیت آلرژیک در حیوانات خانگی :

  • ایمن درمانی یا قرار گیری در معرض آلرژن به منظور کاهش حساسیت نسبت به آن (واکسن های آلرژی) از گزینه های درمانی انتخابی به حساب می آید. بیمار بایستی در معرض ماده ی آلرژن قرار بگیرد، تا حساسیت پاسخ ایمنی کاهش پیدا کند.
  • دارو های انتخابی شامل آنتی هیستامین ها، کورتیکو استروئیدها، آنتی بیوتیک ها، اسیدهای چرب، شامپو های دارویی و دارو های سرکوب کننده ی سیستم ایمنی (از جمله سیکلو سپورین).
  • در حالت آیده آل بایستی آلرژن ها را از محیط اطراف حیوان حذف کرد، البته این کار غیر ممکن به نظر می رسد. به منظور کاهش علایم بالینی بایستی طی فصول گرده افشانی، حیوان را در داخل خانه نگهداری کرد (بستن پنجره ها) و کانال های هوایی مجهز به سیستم های فیلتر با کیفیت بالا باشند.
  • بیشتر بیماران به ترکیبات درمانی پاسخ مناسبی می دهند.
  • این بیماری همیشگی است که نیازمند مدیریت، پیگیری و ایمن درمانی طولانی مدت توسط دامپزشکان است. درمان ممکن است پر هزینه باشد.