معرفی اختلالات استئوکندریت (OCD) در حیوانات خانگی
این بیماری در نتیجه ی استخوان سازی اندو کندرال غیر طبیعی غضروف اپی فیز (تشکیل غیرطبیعی استخوان از پیش ساز های غضروفی) بروز پیدا می کند که منجر به احتباس غضروف اضافی در ناحیه ی مفصلی خواهد شد. غضروف اضافی به شکل پرده در می آید و به داخل فضای مفصلی شکسته می شود. باقیمانده های مفصلی باعث آماس غشای مفصلی (سینوویت) و آماس مفصلی ـ استخوانی (استئو آرتریت) و نیز عوارضی دیگر می شوند که با درد مفاصل همراه هستند. این بیماری در مفاصل شانه، آرنج، زانو و مچ پا دیده می شود و در نژاد های بزرگ و بزرگ جثه سگ ها که رشد سریعی دارند، شایع است. ژنتیک، خوراک دهی بیش از حد، رشد سریع و تروما مفصلی از علل این بیماری به شمار می روند.
علایم بالینی بیماری :
- علایم بیماری می تواند تا حدود زیادی به تشخیص بیماری کمک کند، اما تشخیص قطعی مستلزم انجام روش های تشخیصی پیشرفته است.
- علایم بالینی اغلب در سن 8-4 ماهگی سگ ها مشاهده می شود و شامل لنگش، درد مفاصل، التهاب، افیوژن مفصلی و آتروفی ماهیچه (بر روی اندام آسیب دیده) می باشد. سگ مبتلا به این بیماری ممکن است نتوانند وزن خود را بر روی اندام آسیب دیده تحمل کند که هنگام راه رفتن قابل مشاهده است.
- علایم بالینی پس از ورزش پرتنش (شدید)، تشدید پیدا می کند و به وضوح دیده می شود.
تشخیص بیماری :
- تشخیص احتمالی می تواند براساس علایم بالینی و تاریخچه بیماری صورت بگیرد.
- رادیوگراف ها تغییرات مفصلی و استخوانی (شکل 9ـ11) و تکه های غضروفی آزاد در فضای مفصلی نشان می دهند.
- ارزیابی مایع مفصلی ممکن است آماس غشای مفصلی (سینوویت) را نشان دهند و به رد فرایند های واگیر دار کمک می کند (به تشخیص تفریقی بیماری کمک می کند).
- آرتروگرافی و آرتروسکوپی نواحی مفصلی و غضروفی را بهتر نشان می دهند که در برخی از بیمارستان ها ی دامپزشکی پیشرفته وجود دارد.
درمان بیماری :
- حذف جراحی باقیمانده های مفصلی و حذف پرده های غضروفی می تواند از طریق آرتروسکوبی یا فرایند های آرتروتومی انجام بگیرد. بافت برداری حاشیه های استخوانی نه تنها غضروف غیر طبیعی را حذف نمی کند بلکه منجر به تحریک رشد غضروف می شود.
- در مواردی که استئو آرتریت تشدید یافته است، مصرف دارو های ضد التهابی و مسکن ضروری می باشد که دامپزشک براساس شدت بیماری تجویز می کند.
- در برخی از موارد، محدودیت فعالیت بدنی و دارو درمانی ممکن است باعث بهبودی بیمار شود که صاحبان ملزم به رعایت آن در قبال حیوان خانگی شان خواهند بود.
نکات مهم در مورد بیماری :
- کنترل وزن و محدود کردن فعالیت بدنی بیمار، بخشی ضروری برای بهبودی بیماری به شمار می رود که صاحبان بایستی به آن توجه داشته باشند.
- پیش آگهی بیماری به نوع مفصل آسیب دیده (احتمال بهبودی مفصل شانه و زانو نسبت به آرنج یا مچ بیشتر است) و نیز شدت آسیب دیدگی مفصل بستگی دارد.
- در این بیماری احتمالا ارتباط ژنتیکی وجود دارد، بنابراین حیوانات مبتلا به این بیماری نباید تولید مثل کنند، به عبارتی دیگر بیماری می تواند از مولد ها به توله ها منتقل پیدا کند.