معرفی عفونت اسپیروسرکوزیس در سگ ها
این عفونت انگلی توسط نماتود اسپیروسرکا لوپی اتفاق می افتد. اسپیروسرکا لوپی یک کرم اسپیروروئید است که در نودول های گرانولوماتوز موجود در مری سگ سانان و به ندرت گربه سانان سکونت دارد. ابتلا به این عفونت در سراسر جهان گزارش شده است، اما در آب و هوای گرم بیشتر اتفاق می افتد. کرم اسپیروسرکا لوپی در توده های نودولار موجود در دیواره ی مری و ناحیه ی سینه ای سگ های میزبان زندگی می کنند. جنس ماده آن تخم های جنین دار را آزاد می کند که از طریق کانال موجود در نودول منتقل می شود و سرانجام از طریق مدفوع میزبان دفع می شود. تخم ها توسط میزبان های حدواسط که معمولا سوسک های سرگین خوار هستند، خورده می شوند و طی 2 ماه به مرحله ی عفونی (L3) رشد می یابند. گوشت خواران با خوردن سوسک ها و میزبان های پاراتنیک مختلف از جمله پرندگان، جوجه تیغی، مارمولک ها، موش ها و خرگوش ها دچار آلودگی می شوند. در میزبان گوشت خوار، لارو عفونی به داخل مخاط معده ای نفوذ می کند و در طول دیواره ی شریان های معده ای به سمت آئورت سینه ای مهاجرت می کنند. حدود 3 ماه پس از عفونت، لارو ها آئورت را ترک می کنند و به مری مهاجرت می کنند و همزمان با مراحل پایانی بلوغ اشان طی 3 ماه آینده، رشد گرانولوم ها را تحریک می کنند. ضایعات ناشی از اسپیروسرکا لوپی اغلب در نتیجه ی مهاجرت و حضور مداوم لارو ها و کرم های بالغ در بافت ها ایجاد می شود. يكى از جالب ترين آسیب های مرتبط با عفونت اسپیروسرکا لوپی، القای نئوپلاسم های مری است. توده های نودولار مری، گرانولوم ها، اسکار های آئورتیک و آنوریسم ها جزو شایع ترین ضایعات این بیماری به شمار می روند. اسپوندیلوز و اسپوندیلیت مهره های سینه ای پشتی، ضایعات تیپیکال دیگر هستند. تغییر نئوپلاستیک گرانولوم ها به فیبروسارکوم یا استئوسارکوم در سگ های مبتلا به اسپیروسرکوزیس گزارش شده است. زمانی که این سارکوم ها توسعه پیدا کنند (بزرگ شوند)، ممکن است سندرم پارا نئوپلاستیک را ایجاد کنند که تحت عنوان استئو آرتروپی ریوی هایپرتروفیک شناخته می شوند. در این سندرم، توده ی اشغال کننده ی فضا در قفسه سینه به تکثیر منتشر استخوانی در پیرا استخوان دیافیز استخوان های اندام های حرکتی منجر می شود. دلیل دقیق این تشکیل استخوانی جدید نامشخص است، اما در اوایل بیماری با افزایش جریان خون به اندام های حرکتی همراه است. اگرچه کمتر اتفاق می افتد، ضایعات ممکن است ناشی از مهاجرت غیر عادی کرم ها باشد. کرم های اسپیروسرکا و نودول ها در اندام های سینه ای، دستگاه گوارشی، دستگاه ادراری و بافت های زیر جلدی گزارش شده است. نودول های آئورت مرتبط با لارو ممکن است به آنوریسم (آماس رگ) منجر شود و برخی اوقات پارگی اتفاق می افتد، که به خونریزی و مرگ منجر می شود.
ارتباط با میزبان های حدواسط بایستی به خوبی پیشگیری شود، اما در حیوانات خانگی که به خارج از خانه دسترسی دارند، دشوار است. از طرفی دیگر طیف وسیعی از میزبان های پاراتنیک در محیط وجود دارند، که ممکن است عفونت را به حیوانات خانگی منتقل کنند.
علایم بالینی عفونت :
علايمی که در این عفونت بروز پیدا می کنند، به موقعیت و شدت ضایعات وابسته است. ضایعات مری با استفراغ مداوم همراه هستند که در نتیجه ی آن؛ ضعف و لاغری اتفاق می افتد. پارگی نودول آئورت ممکن است به مرگ ناگهانی منجر شود. درد مهره ای نیز احتمال دارد در این بیماری بروز پیدا کند.
تشخیص عفونت :
تشخيص قطعى اسپیروسرکوزیس مبتنی بر شناسایی تخم های لارو دار کوچک طی شناور سازی مدفوع می باشد. رادیوگراف های سینه ای سگ های آلوده، گرانولوم های مری را به عنوان بخش هایی با دانسیته بالا در مدیاستینوم کودو دورسال نشان می دهد. ازوفاگرام های کنتراست ممکن است گرانولوم ها را نشان دهد. ازوفاگوسکوپی و گاستروسکوپی، نمایش مستقیم نودول ها را ممکن می سازد، که به صورت برجستگی های گسترده با سوراخ های متمایز شبیه به نوک پستان ظاهر می شوند.
درمان عفونت :
در صورت بروز علایم بالینی، سگ تان را به کلینیک دامپزشکی منتقل کنید تا توسط دامپزشک معاینه شود.
چندین داروی ضد انگل از قبیل دی اتیل کاربامازین، دیزوفنول، لوامیزول، آلبندازول، آیورمکتین و دورامکتین برای درمان اسپیروسرکوزیس سگ سانان در دسترس است که باید تحت نظر دامپزشک تجویز شود. در اغلب موارد، حذف جراحی گرانولوم ها و سارکوم های مری به دلیل ضایعات گسترده یا چند گانه آن ها، امکان پذیر نیست و دامپزشک با مشکل روبه رو می شود.