التهاب مزمن پانکراس در حیوانات خانگی
التهاب مزمن پانکراس یا پانکراتیت مزمن یک بیماری التهابی طولانی مدت در حیوانات خانگی بوده که طی آن آسیب دیدگی بافت پانکراس برگشت ناپذیر می شود. در این مقاله می خواهیم به معرفی کامل بیماری، علایم بالینی، روش های تشخیص و درمانی آن بپردازیم. همانطور که اشاره کردیم، این بیماری با آسیب های جبران ناپذیر بافت های پانکراس همراه خواهد بود. با گذشت زمان، بافت های آسیب دیده پانکراس عملکرد خود را از دست می دهد و نمی تواند آنزیم های گوارشی را به مقدار کافی ترشح کند. این وضعیت به علت بیماری پانکراس اولیه یا در نتیجه ی بیماری های سیستمیک ایجاد می شود و می تواند در سگ ها و گربه ها بروز پیدا کند. عوارض ثانویه عبارتند از نارسایی بخش برون ریز پانکراس و دیابت شیرین. پس می توان گفت که پانکراتیت مزمن اغلب به سایر بیماری های پانکراس منجر می شود، پس با پیشگیری از پیشرفت بیماری می توان مانع از بروز بسیاری از بیماری های دیگر شد.
علایم بالینی پانکراتیت مزمن در حیوانات خانگی :
- علایم بالینی این بیماری معمولا خفیف هستند و صاحبان متوجه آن نمی شوند، این در حالی است که شناسایی و تشخیص پانکراتیت حاد آسان تر است.
- این بیماری می تواند شروع حاد داشته باشد.
- همچنان که بیماری ادامه می یابد، آنزیم های گوارشی کاهش یافته و علایم بیماری تشدید پیدا می کند.
تشخیص بیماری :
- تاریخچه ی پانکراتیت حاد یا سایر عوامل خطر پانکراتیت برای رسیدن به تشخیص مهم هستند، با این وجود علایم بالینی ممکن است مبهم باشند.
- تشخیص تفریقی بین پانکراتیت حاد و مزمن می تواند مشکل باشد، پس اهمیتی ندارد و حیوانات با علایمی که نشان می دهند، باید درمان شوند.
- تست های تشخیصی با توجه به میزان آسیب بافتی متفاوت است، با این حال مطابق با تشخیص پانکراتیت حاد یا نارسایی بخش برون ریز پانکراس و آزمایش دیابت شیرین هستند.
درمان بیماری :
- درمان بسته به وسعت آسیب بافتی متفاوت خواهد بود، با این حال مطابق با درمان پانکراتیت حاد، نارسایی بخش برون ریز پانکراس یا دیابت شیرین است.
- رژیم غذایی حیوانات بیمار باید تغییر پیدا کند (با رژیم های غذایی کم چرب تغذیه شوند) و به دقت زیر نظر باشند. چاقی باید مدیریت شود و اگر دارو درمانی به پانکراتیت منجر شده است، باید جایگزین دیگری برای آن پیدا شود.