بیماری انسداد ادراری در حیوانات خانگی

این بیماری در نتیجه ی عوامل مسدود کننده­ی پیشابراه ایجاد می شود که طی آن خروج ادرار اتفاق نمی افتد. عسنگ ­های ادراری، بقایای کریستالی، موکوس، لخته­ های خونی یا التهاب جزو عوامل انسدادی این بیماری به شمار می روند. شیوع این بیماری در حیوانات نر است، زیرا پیشابراه در آن ها طویل ­تر و باریک ­تری است. انسداد پیشابراه باعث احتباس ادرار، اتساع مثانه و تجمع سموم و سایر محصولاتی که کلیه ­ها مسئول دفع آن ها هستند، خواهد شد. اگر انسداد کامل باشد، حیوان دچار عدم تعادل مایع و الکترولیت، نارسایی کلیوی و احتمالا پارگی مثانه خواهد شد. در صورتی که این اختلال برطرف نشود، می تواند به مرگ حیوان منجر شود.

علایم بالینی انسداد ادراری در حیوانات خانگی :

  • علایم این بیماری بسیار واضح هستند که تشخیص بیماری با توجه به آن بسیار راحت است.
  • زور زدن و تلاش مکرر برای دفع ادرار از علایم بالینی شایع این اختلال به شمار می روند. گربه­ های مبتلا در داخل و خارج جعبه­ی شنی ادرار را دفع می کنند، این درحالی است که سگ­ ها بیرون را ترجیح می دهند.
  • دفع دردناک ادرار، هماچوری، ادرار کردن بی موقع، شکم درد، آنوری یا قطع ادرار و لیسیدن بیش از حد ناحیه ی اوروژنیتال (ادراری-تناسلی)، کاهش ­اشتها یا بی­ اشتهایی، ضعف، بی ­حالی، استفراغ، دهیدراتاسیون، کما و مرگ از علایم دیگر این بیماری به شمار می روند.
  • انسداد ادراری ممکن است به هیدرونفروز و نیز آسیب ­های جبران ناپذیر کلیه ها منجر شود.

تشخیص انسداد ادراری در حیوانات خانگی :

  • تشخیص احتمالی بیماری بر اساس علایم بالینی و تاریخچه به دست می آید.
  • با لمس ناحیه ی شکمی می توان سفت شدگی و تورم مثانه را احساس کرد.
  • رادیوگرافی و سونوگرافی، اتساع مثانه و هیدرونفروز را تأیید خواهند کرد.
  • آنالیز ادرار، شمارش کامل خون و بیوشیمی خون نیز برای تشخیص قطعی این بیماری مورد استفاده قرار می گیرند.

درمان انسداد ادراری در حیوانات خانگی :

  • رفع انسداد در این حیوانات باید با استفاده از کاتتر تام کت و شستشوی پیشابراه با سالین نرمال انجام شود.
  • اگر سنگ شکن نتواند انسداد را رفع کند، ممکن است یورتروتومی مورد نیاز باشد.
  • در صورت برگشت سنگ به مثانه ممکن است برای برداشت آن سیستوتومی لازم باشد، زیرا نباید مجددا از طریق پیشابراه دفع شود.
  • سیستوسنتز می­تواند به طور موقت فشار را کم کند، ولی علاج بخش نیست.
  • مصرف مایعات، دارو های ضد درد ­و ضد التهاب نیز به بهبودی بیماری کمک می کنند. این روش های درمانی بایستی تحت نظر دامپزشک تجویز شوند، پس صاحبان نباید بدون نظر و مشورت با دامپزشک، هیچ کاری را انجام دهند.

نکات مهم در مورد این بیماری :

  • اگر حیوانی مشکوک به انسداد ادراری است، نباید هرگز مثانه ی آن را فشار دهید.
  • نکته ی مهمی که دامپزشکان باید به آن توجه کنند، این است که هنگام لمس مثانه باید بسیار محتاطانه عمل کرد، زیرا ممکن است دیواره مثانه پاره شود.
  • در صورت عود مجدد ممکن است نیاز به یورتروستومی پرینه آل ( ایجاد یک محل جدید برای میزنای در ناحیه ی میان دوراه) باشد.
  • حیوانات مبتلا به اختلال عملکرد ادراری یا کلیوی به حفظ کاتتر های وریدی و سیستم جمع آوری بسته و همچنین کمیت سنجی برون ده ادرار نیاز دارند.
  • اگر سنگ ­های مثانه علت انسداد ادراری هستند، تجزیه و تحلیل برای تعیین بهترین راه درمان و روش های پیشگیری ضروری است. تغییر رژیم غذایی و مصرف اسیدی فایر ­های ادرار معمولا الزامی می باشد.