اورولیتیازیس یا سنگ های ادراری در حیوانات خانگی
به تشکیل سنگ در دستگاه ادراری، اورولیتیازیس یا سنگ ادراری گفته می شود. سنگ ها می توانند در کلیه، مثانه، پیشابراه و حالب تشکیل شوند که براساس موقعیت تشکیل، می توانند علایم بالینی با شدت های مختلف بروز پیدا کند. این سنگ ها همانند کریستال ها از تاثیر pH بر روی مواد معدنی مختلف تشکیل شده اند. برای تشکیل سنگ در دستگاه ادراری، افزایش مواد معدنی در ادرار، pH مناسب و زمان کافی لازم است. ممکن است هسته ی اولیه هم وجود داشته باشد و باعث تشکیل سنگ شود. این بیماری در سگ ها شایع نیست، اما جزو یکی از بیماری دردناک به شمار می رود. در صورتی که علایم بالینی مرتبط با این بیماری را مشاهده کردید، فورا با دامپزشک تماس بگیرد و در صورت لزوم حیوان خانگی تان را به کلینیک دامپزشکی ببرید.
دقت کنید که بیشتر بیماری ها در مراحل اولیه به خوبی تحت درمان قرار می گیرند، اما اگر به آن ها اهمیتی داده نشود، درمان آن ها مشکل خواهد بود، برای همین است که توصیه می شود هر چند وقت یکبار حیوان خانگی تان را به کلینیک دامپزشکی ببرید تا تحت معاینه قرار بگیرد. در ارتباط با این بیماری نیز این موضوع صدق می کند.
علایم بالینی سنگ ادراری در حیوانات خانگی :
- دیس اوری یا دفع دردناک ادرار، هماچوری و درد در قسمت خلفی محوطه ی شکمی از علایم بالینی این بیماری به شمار می روند.
- اگر انسداد در دستگاه ادراری رخ بدهد، علایم بالینی شدید تر خواهد بود. انسداد ادراری می تواند بسیار خطرناک باشد، پس در اسرع وقت باید به کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید.
تشخیص سنگ ادراری در حیوانات خانگی :
- تصاویر رادیوگرافی مکن است سنگ را نشان دهند. ممکن است برای سنگ های رادیولوسنت یا کوچک، سیستوسکوپی، سونوگرافی یا سیستوتومی اکتشافی مورد نیاز باشد. روش تشخیص توسط دامپزشک تعیین می شود.
- بررسی میکروسکوپی ادرار می تواند کریستالوری را نشان دهد، اگرچه این قضیه به معنی اثبات قطعی تشکیل سنگ نیست. در این بیماری، کریستالوری، هماچوری از تغییرات ادراری و افزایش گلبول های سفید و لکوسیتوز از تغییرات خونی به شمار می روند.
درمان سنگ ادراری در حیوانات خانگی :
- پیشگیری عبارت است از تغییر رژیم غذایی برای تغییر pH، فراهم نمودن امکان دسترسی بیشتر بیماران به مصرف آب و دفع منظم ادرار. افزایش مصرف آب، به کاهش غلظت مواد معدنی در ادرار و افزایش تعداد دفعات دفع ادرار، به کاهش زمان ماندگاری ادرار در مثانه منجر می شود.
- برای درمان مناسب، تجزیه و تحلیل ترکیبات تشکیل دهنده ی سنگ مورد نیاز است.
- سنگ های دستگاه ادراری توسط سیستوتومی حذف شده یا در برخی موارد با رژیم غذایی برطرف می شوند.
- تعیین نوع سنگ ها برای جلوگیری از بروز مجدد عارضه اهمیت دارد. بعد از برداشت سنگ، نوع آن را میتوان با استفاده از کیت آزمایش تجزیه و تحلیل سنگ در خانه یا ارسال به آزمایشگاه مرجع مشخص کرد.