معرفی درماتیت مرطوب یا درماتیت تروماتیک در حیوانات خانگی :

درماتیت مرطوب یکی از بیماری های پوستی شایع در حیوانات خانگی دارای پوشش مویی بلند است که معمولا در ماه های گرم و مرطوب بروز پیدا می کند. در این مقاله به معرفی کلی بیماری، علایم بالینی، روش های تشخیصی و درمانی این بیماری می پردازیم.

درماتیت مرطوب در حیوانات خانگی با بروز نقاط داغ و ملتهب بر روی پوست بدن همراه است که معمولا در نقاط مرطوب به چشم می خورند و در سگ ها و به ندرت در گربه ها گزارش می شود. لیسیدن و گاز گرفتن این نواحی توسط خود حیوان باعث تشدید التهاب و عفونت می شود. این اختلال ممکن است در نتیجه بیماری های پوستی دیگر اتفاق بیفتد و در نژاد هایی که پوشش مویی آن ها پرپشت است (به دلیل به دام افتادن رطوبت)، شایع است. انگل ها و آلرژی ها از دیگر علل شایع این بیماری به شمار می روند. این بیماری همچنین ممکن است در نتیجه ی استرس یا ملالت اتفاق بیفتد (تمیز و آراسته کردن بیش از حد خود، به ویژه پنجه ها و اندام های حرکتی). پیشگیری از بیماری نیازمند شناسایی علت اولیه بیماری می باشد. پوست نیز بایستی خشک نگه داشته شود. حیواناتی که پوشش مویی دراز و پر پشت دارند، در ماه های گرم و مرطوب ممکن است پوشش مویی شان نیازمند تمیز و آراسته کردن باشد.

علایم بالینی درماتیت مرطوب یا درماتیت تروماتیک در حیوانات خانگی :

  • لکه های گرد اریتیم، التهاب، ریزش مو و لکه های بزاقی زیاد بر روی پوشش مویی از علایم بالینی مرتبط با این اختلال است.
  • علایم بالینی راه اصلی تشخیص این بیماری به شمار می روند.

تشخیص درماتیت مرطوب یا درماتیت تروماتیک در حیوانات خانگی :

  • توجه به علایم بالینی، معاینه پزشکی کامل و تاریخچه بیمار برای تشخیص بیماری ضروری است.
  • انجام تست های تشخیصی (در صورت لزوم) برای شناسایی علت بیماری ضروری است. در صورتی که بیماری از طریق علایم بالینی تشخیص داده نشود، دامپزشک ممکن است روش های دیگری را برای تشخیص قطعی انتخاب کند.

درمان درماتیت مرطوب یا درماتیت تروماتیک در حیوانات خانگی :

  • در صورت بروز علایم بالینی فوق با دامپزشک تماس بگیرید یا حیوان خانگی تان را به کلینیک دامپزشکی ببرید. هرگز به صورت خودسرانه حیوان خانگی تان را درمان نکنید.
  • خستگی و استرس از علل مهم این بیماری به شمار می روند که بایستی در درمان آن ها مورد توجه قرار بگیرد.
  • کوتاه کردن پوشش مویی و تمیز کردن این نواحی نه تنها باعث می شود که در این نواحی آلودگی جمع نشود، بلکه درمان را نیز تسهیل می کند.
  • پماد های آنتی بیوتیکی یا کورتیکواستروئیدی موضعی می توانند به تنهایی یا همراه با داروهای سیستمیک مصرف شوند.
  • لیس زنی حیوان بایستی منع شود. در اغلب موارد استفاده از قلاده ی الیزابتی توصیه می شود.
  • به منظور پیشگیری از بروز دوباره این بیماری، شرایط مستعد شدگی به این بیماری بایستی تحت نظارت قرار بگیرد.