معرفی مگاکولون در حیوانات خانگی

مگاکولون در گربه­ ها، به ویژه گربه ­های میانسال و چاق بروز پیدا می کند. در این مقاله می خواهیم به معرفی کلی بیماری، علایم بالینی، روش های تشخیصی و درمان بپردازیم. این بیماری در واقع تحت عنوان اتساع غیر طبیعی کولون شناخته می شود که با توقف حرکات آن مرتبط است. مگاکولون می تواند به یبوست یا انسداد روده ای منجر شود که احتمال داره زندگی حیوان خانگی را دچار مشکل کند. هرگونه توقف در حرکات کولون می تواند با ایجاد عوارض همراه شود. تغییر در حرکات کولون به دهیدراتاسیون، اختلالات الکترولیتی، شوک و اختلال عملکردی اندام منجر می ­شود. این عارضه در اغلب موارد ایدیوپاتیک است (با علت نامشخص)، اگرچه عواملی از جمله توپی ­های مویی یا تنگی لگن حاصل از شکستگی لگن می تواند در بروز آن نقش داشته باشد. احتمال بازگشت دوباره ی مگاکولون در گربه ها وجود دارد.

علایم بالینی

  • گربه­ ی مبتلا به مگاکولون در داخل و خارج از جعبه ­ی شن، برای دفع مدفوع زور می ­زند. تشخیص تفریقی بین تنسموس و زور زدن برای دفع ادرار خیلی مهم است. ممکن است گربه بتواند مقادیر کمی مدفوع آبکی به همراه خون و موکوس را نیز دفع کند.
  • گربه های مبتلا به مگاکولون ممکن است دفع بی موقع مدفوع را نیز بروز دهند.
  • بی ­قراری، شکم درد، ضعف، بی حالی، کاهش ­اشتها یا بی­ اشتهایی و استفراغ از دیگر علایم بالینی این بیماری به شمار می رود. ممکن است استفراغ گاهی اوقات ممکن است که حاوی مواد مدفوعی نیز باشد.

تشخیص

  • تاریخچه، معاینه و وجود علایم بالینی به تشخیص بیماری کمک می کنند.
  • با لمس ناحیه ی شکمی این بیماران می توان یک توده­ ی مدفوعی سفت را در کولون احساس کرد.
  • تصاویر رادیوگرافی، توده ­ی مدفوعی در کولون و اتساع کولون با عرضی بیشتر از عرض یک مهره­ی کمر را نشان می ­دهند.

درمان

  • در موارد شدید ممکن است انجام عمل جراحی ضروری باشد.
  • اولین و مهمترین بخش از درمان، تثبیت وضعیت بیمار است. مایع درمانی، الکترولیت­ درمانی و اصلاح تعادل اسید – باز برای بهبودی این بیماران الزامی است.
  • برای کاهش شدت یبوست و انسداد، انما (وارد کردن آب به داخل روده) لازم است. برای انجام این کار ممکن است در برخی از بیماران آرام بخشی یا بیهوشی لازم باشد.
  • نظارت دقیق بر وجود مدفوع چسبیده به مو های ناحیه ی مقعدی و سوزش پوست ناشی از اسهال در کمک به دفع مدفوع گربه مهم است.
  • در برخی موارد ممکن است برش جراحی برای حذف بخش آسیب دیده­ی کولون در نظر گرفته شود.
  • هدف از مراقبت طولانی مدت، افزایش دفع، نرم­ تر کردن مدفوع و تسهیل عبور مدفوع است. مایع درمانی، در اختیار گذاشتن غذا های نرم و با درصد فیبر بالا، مصرف دارو های محرک حرکات گوارشی و انجام مکرر انما طی مراقبت طولانی مدت انجام می گیرد.
  • فراهم کردن محیطی آرام و ساکت و بدون استرس برای حیوانات ابتلا به این بیماری ضروری است.