معرفی بیماری پریودنتال یا پیرا دندانی در حیوانات خانگی :
بیماری پریودنتال یا پیرادندانی یکی از بیماری های بسیار شایع در حیوانات خانگی به شمار می رود که در این مقاله به معرفی کلی آن، علایم بالینی، روش های تشخیصی و درمانی آن می پردازیم. اطلاعات محدودی در مورد این بیماری در بستر اینترنت وجود دارد، بنابراین تصمیم به ترجمه و تدوین این مقاله گرفتیم. اگر به حیوان خانگی خود اهمیت می دهید، تا آخر مقاله با ما همراه باشید.
بیماری پریودنتال، استخوان و لثه ی اطراف دندان ها را درگیر می کند. این بیماری هم در سگ ها و هم در گربه ها بروز پیدا می کند. نژاد های کوچک نسبت به نژاد های بزرگ به این بیماری حساس ترند. ممکن است که غذا یکی از فاکتور های بروز بیماری گوارشی باشد. تشکیل جرم دندانی و التهاب لثه معمولا در سنین 2 تا 4 سالگی شروع شده و با آسیب به لیگامنت و استخوان پریودنتال پیشرفت می کند.
علایم بالینی معرفی بیماری پریودنتال یا پیرا دندانی در حیوانات خانگی :
- تشکیل جرم دندانی، التهاب لثه، تحلیل بافت لثه، از دست دادن احتمالی استخوان، بوی بد دهان و خونریزی از دهان از علایم بالینی مرتبط با این بیماری به شمار می رود.
- سست شدن لیگامنت پریودنتال که به لق شدن دندان ها منجر می شود.
- حیوانات مبتلا به بیماری پریودنتال ممکن است تمایلی به نوازش نداشته باشند و اختلال در بلع، کاهش اشتها (یا بیاشتهایی) و کاهش وزن را تجربه کنند.
- اگر این بیماری درمان نشود، میتواند به تحلیل دندانی، آبسه های ریشه ی دندان و بروز فورکاسیون دندانی منجر شود.
تشخیص معرفی بیماری پریودنتال یا پیرا دندانی در حیوانات خانگی :
- بروز علایم بالینی، معاینه ی دندان، تصاویر رادیوگرافی دندان و اندازه گیری عمق کیسه لثه ای (اندازه طبیعی در سگ ها 3-1 میلی متر و در گربه ها 1-0 میلی متر است) برای تشخیص این بیماری کافی است.
درمان معرفی بیماری پریودنتال یا پیرا دندانی در حیوانات خانگی :
- پیشگیری از جرم دندانی نقش مهمی در درمان و بهبود بیماری دارد. پیشگیری اصل بسیار مهمی در همه ی بیماری های دندانی به شمار می رود. معاینات منظم دندان ها، تمیز کردن و روش های کاهش جرم دندانی به پیشگیری از بروز بیماری های پیرا دندانی منجر می شود.
- در صورت بروز علایم بالینی مرتبط با این بیماری، حیوان خانگی تان را به کلینیک دامپزشکی منتقل کنید تا تحت معاینه و درمان قرار بگیرد.
- در صورت وجود عفونت و التهاب ممکن است دارو های آنتی بیوتیکی تجویز شود. صاحبان حیوانات خانگی نباید به صورت خودسرانه برای درمان حیوان خانگی خود گام بردارند، بلکه تنها بایستی دستورات و توصیه های دامپزشک را اجرایی کنند.
- کشیدن دندان و پیوند استخوان بر اساس شدت بیماری ممکن است به عنوان گزینه های درمانی در نظر گرفته شوند.
- مصرف دارو های مسکن به منظور تسکین درد حیوان و کمک به غذا خوردن نقش مهمی در درمان بیماران (به ویژه در موارد شدید) دارد.