معرفی پیودرما (چرک پوستی) یا فولیکولیت باکتریایی در حیوانات خانگی :
پیودرما اصطلاحی کلی برای عفونت پوستی است و به معنی چرک روی پوست است. در این مقاله به معرفی کلی بیماری، علایم بالینی، روش های تشخیصی و درمانی این بیماری می پردازیم.
علل پیودرما در حیوانات خانگی می تواند عفونت، سرطان و یا التهاب باشد. علت بسیار شایع این بیماری عفونت های باکتریایی به ویژه استافیلو کوکوس اینترمدیوس است. استافیلو کوکوس اینترمدیوس پاتوژنی فرصت طلب بوده که بر روی پوست سگ ها و گربه ها زندگی می کند. پیودرما در سگ ها و به ندرت در گربه ها دیده می شود. این بیماری می تواند اولیه یا ثانویه باشد و در نتیجه ی سایر بیماری های اصلی از جمله آلرژی، اختلالات تغذیه ای، اختلالات متابولیکی، اختلالات خود ایمنی، انگل ها، سبوره، آکنه گربه و بیماری های سرکوب کننده ایمنی (FIV یا FeLV) ایجاد می شود. عفونت های اولیه در نتیجه ی عفونت پوست (بدون تاثیر بیماری اولیه) اتفاق می افتد. چرک پوستی می تواند بر اساس عمق به عفونت سطحی یا عمیق طبقه بندی شود. مناطق گرم، مرطوب و نقاط پر تراکم از جمله علل شایع بیماری به شمار می روند، زیرا این مکان ها، مکانهای اصلی برای رشد باکتری ها می باشد. این بیماری پس از درمان ممکن است دوباره بروز پیدا کند (با توجه به علت بیماری)، به ویژه زمانی که بیماری غیر قابل کنترل باشد.
علایم بالینی پیودرما (چرک پوستی) یا فولیکولیت باکتریایی در حیوانات خانگی :
- علایم بالینی از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است که به شدت و علت بیماری بستگی دارد. این علایم شامل خارش شدید، تاول و پوسته دار شدن، ریزش مو، بوی شاخص، ترشحات چرکی، خونریزی احتمالی، درد، پوست سرخی، زخم دار شدن و التهاب است.
- با توجه به علایم بالینی، بیماری به راحتی تشخیص داده می شود، این درحالی است که برخی اوقات انجام تست های تشخیصی دیگر برای تشخیص قطعی ضروری به نظر می رسد.
تشخیص پیودرما (چرک پوستی) یا فولیکولیت باکتریایی در حیوانات خانگی :
- توجه به علایم بالینی، تاریخچه و معاینه پزشکی به تشخیص بیماری کمک می کنند، اما از این طریق نمی توان علت دقیق را تعیین کرد.
- تعیین علت دقیق بیماری نیازمند ارزیابی علل اولیه، رنگ آمیزی و کشت باکتریایی می باشد.
- حساسیت باکتریایی به منظور تعیین بهترین راه درمانی بایستی انجام بگیرد.
درمان پیودرما (چرک پوستی) یا فولیکولیت باکتریایی در حیوانات خانگی :
- در صورت بروز علایم بالینی، حیوان خانگی تان را به کلینیک دامپزشکی منتقل کنید تا تحت معاینه و درمان قرار بگیرد. هیچ گاه خودتان به صورت خودسرانه درمان این بیماری را شروع نکنید.
- درمان علت اولیه به منظور درمان کامل بیماری ضروری است.
- حمام درمانی باعث آرام بخشی حیوان و حذف ضایعات پوستی می شود که باید زیر نظر دامپزشک انجام بگیرد.
- آنتی بیوتیک های سیستمیک و موضعی برای درمان علل باکتریایی در دسترس می باشد.
- تمیز و آراسته نگهداشتن پوشش مویی و ضایعات پوستی روند درمانی را تسهیل می کند. تمیز نگه داشتن ضایعات و خشک نگه داشتن پوست به بهبودی بیماری کمک می کند.
- بسیاری از این بیماری ها نیازمند مصرف دارو و یا حمام درمانی می باشد. در برخی از بیماران، برش و تمیز کردن زخم ها و نواحی آسیب دیده ضروری است.