شکستگی های استخوانی در حیوانات خانگی
شکستگی های استخوانی مشکل شایع در حیوانات خانگی به شمار میره که ما می خواهیم در این مقاله به طور مفصل در مورد آن حرف بزنیم.
شکستگی های استخوانی معمولا در نتیجه ی تروما اتفاق می افتند که می توانند مشکل بزرگی برای حیوان باشد، زیرا ممکن است خون، عصب، مفاصل یا ماهیچه ها را نیز درگیر کند. استخوان شکسته شده همچنین ممکن است به اندام ها و بافت های اطراف آن آسیب برساند و باعث عفونت و شوک شود. علل دیگر شکستگی استخوانی می تواند پاتولوژیکی، کمبود های غذایی، تومور های استخوانی، عدم تعادل هورمونی یا عفونت باشد. شکستگی ها براساس اینکه پوست را درگیر کرده اند یا نه، میزان شکستکی و الگوی خط شکستگی طبقه بندی می شوند. شکستگی ها می توانند باز یا بسته باشند :
- شکستگی های باز (مرکب هم نامیده می شود)، شکستگی هایی هستند که استخوان شکسته در پوست نفوذ می کند و در خارج قابل روئیت هستند.
- شکستگی های بسته (ساده هم نامیده می شود) در داخل پوست می باشند (بیرون زدگی ندارند).
شکستگی ها همچنین می توانند کامل یا ناقص باشند :
- در شکستگی های کامل، خط شکستگی از یک طرف استخوان به طرف دیگر کامل می باشد.
- در شکستگی های ناقص، همه ی عرض استخوان دچار شکستگی نشده است.
انواع شکستگی براساس خط شکستگی :
- شکستگی عرضی کامل است که خط شکستگی در زاویه ی قائم با محور استخوان می باشد.
- شکستگی مورب (مایل) کامل است که خط شکستگی در زاویه ای (غیر قائم) نسبت به محور استخوان قرار دارد.
- شکستگی مارپیچی کامل است که در آن، خط شکستگی محور استخوان را دور می زند.
- شکستگی گرد کامل است که طی آن، ناحیه ی شکسته به چند تکه ی کوچک استخوانی تبدیل می شود.
- شکستگی طولی (همچنین شکستگی شکافی هم نامیده می شود) ناقص است که خط شکستگی، هم راستای محور استخوان می باشد.
- شکستگی ترکه ای ناقص است که استخوان جدا نشده است (دچار دررفتگی نشده است)، اما طرف دیگر آن خمیدگی پیدا کرده است.
- شکستگی فشاری، کلاپس (در هم شکستن) استخوان مهره است.
- شکستگی های کندیلی، شکستگی هایی هستند که طی آن، کندیل استخوان شکسته می شود. این شکستگی ها معمولا در استخوان های بازو (هومروس)، ران (فمور) یا درشت نی (تیبیا) دیده می شوند.
- شکستگی avulsion جدا شدن بخشی از استخوان است که معمولا در نتیجه ی انقباضات عضلانی اتفاق می افتد.
علایم بالینی
- شکستگی ها خیلی دردناک هستند که ممکن است با ناله کشیدن حیوان، پرخاشگری و بی قراری همراه باشند.
- سایر علایم بالینی شامل لنگش، عدم تحمل وزن، التهاب یا تغییر در ساختار اندام های حرکتی می باشد.
- در شکستگی های باز، بیرون زدگی استخوان اتفاق می افتد.
تشخیص شکستگی استخوانی :
- توجه به علایم بالینی و تاریخچه (بویژه با سابقه ی ضربه دیدگی) می تواند به تشخیص بیماری کمک کند.
- وجود برجستگی در ناحیه ی شکستگی ممکن است قابل لمس باشد.
- رادیوگرافی شکستگی و نوع آن را نشان می دهد.
درمان شکستگی استخوانی در حیوانات خانگی :
- بسیاری از شکستگی ها به کمک تخته ی شکسته بندی و استراحت درمان می شوند.
- برخی از شکستگی ها برای بهسازی از طریق جراحی نیازمند پین استخوان، صفحه، سیم و پیچ می باشند. همچنین ممکن است ثابت نگه داشتن استخوان (به کمک نگهدارنده های خارجی) ضروری باشد. پیوند استخوانی می تواند به التیام شکستگی ها کمک کند.
- ممکن است آنتی بیوتیک ها به منظور پیشگیری از عفونت ها مورد استفاده قرار بگیرند، به ویژه در مواردی که شکستی باز یا جراحی اتفاق افتاده باشد.
- مصرف دارو های مسکن ممکن است برای آرام بخشی بیمار ضروری باشند.
- در برخی از موارد، فیزیوتراپی و توانبخشی به بهبود عملکرد و بازیابی قدرت عضلانی کمک می کند.
نکات مهمی که صاحبان باید بدانند :
- شکستگی ها اغلب با تروما (ضربه ی جسمی) مرتبط هستند، یعنی جدا از شکستگی ممکن آسیب دیدگی های دیگری اتفاق بیفتد. بسیاری از حیوانات بعد از تروما ممکن است دچار شوک، آسیب دیدگی اندام های داخلی و یا خونریزی داخلی شوند. در اغلب موارد به غیر از شکستگی، آسیب دیدگی های دیگر اتفاق می افتد.
- تخته ی شکسته بندی و قالب ها نیازمند مراقبت اختصاصی هستند که بایستی توسط صاحب دام تمیز و خشک نگهداری شوند. حیوانات همچنین بایستی تحت نظارت باشند (اینکه ناحیه ی شکسته بندی را گاز نگیرد یا اینکه اذیت نشود).
- مراقبت پس از جراحی زخم ها نکته ی مهم در پیشگیری از عفونت ها یا تروما بافتی بیشتر است.
- محدود کردن فعالیت و تحرک بیمار، تا زمانی که شکستگی بهبود پیدا می کند، ضروری است.
- بهبودی شکستگی ها زمان بر است و نیازمند معاینه ی مداوم ( و تا حدودی رادیوگرافی) می باشند.