آکانتاموئبا

 

آکانتاموئبا

 

آکانتاموئبا نوعی بیماری عفونی یا آمیبی آزادزی است که به شکل گسترده و فراوان در محیط اطراف ما همچون آب و خاک یافت میشود. حضور این انگل به شکل گسترده در آب و خاک ایران تاییده شده و در مواجهه با مکان آلوده به راحتی به انسان، سگ ها و گربه ها منتقل میشود اما در برخورد اول منجر به عفونت نمیشود، این انگل در صورتی به وجود می آید که میزبان دچار سرکوب سیستم ایمنی یا سابقه بیماری زمینه ای باشد. از آنجایی که این انگل بسیار فرصت طلب بوده، امکان ابتلا در مواجهه با انسان افزایش میابد و سلامت فرد را به خطر می اندازد.

 

تاثیر گذاری این بیماری به حدی است که در صورت سهل انگاری برای درمان ممکن است مغز، پوست و چشم را تحت تاثیر خود قرار دهد، به حدی که در صورت درگیر شدن مغز حتی خطر مرگ نیز میزبان را به شدت تهدید میکند.

در ادامه درباره انواع این بیماری و راههای تشخیص و درمان صحبت میکنیم، همچنین شما همراهان گرامی میتوانید با مراجعه به سندرم کوشینگ سگ از مطالب ارائه شده درباره این بیماری دیدن فرمائید.

 

آکانتاموئبا چیست و چگونه منتقل میشود؟

 

آکانتاموئبا چیست و چگونه منتقل میشود؟

 

به طور کلی آکانتاموئبا به سه تیپ اصلی: آکانتاموئبا کستلانی، آکانتاموئبا کالرتسونی، آکانتاموئبا ژنوتیپ T1 و پاراکلامیدیا آکانتاموئبا تقسیم میشود که با توجه به نوع بیماری، علائم و درمان مخصوص خود را دارند که نوع آنها بعد از درمان و آزمایشات مختلف مشخص میشود. اما این تعداد از انواع بیماری آکانتاموئبا در سگ ها و گربه ها نادر است و تعدا کمی از نژاد ها را درگیر میکند.

 

در سگ ها نژاد هایی مانند: گری هوند، ژرمن شپرد و باکسر در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. نژادهایی که عنوان شد در سنین جوان تر ( 4 تا 12 ماه ) مستعد ابتلا به آکانتاموئبا هستند، که به همین علت توصیه میشود به شکل منظم تحت درمان و معاینه دامپزشک قرار گیرند.

 

راه های انتقال عفونت شامل: استنشاق کیست ها از هوای آلوده، انتقال آب آلوده از بینی و دهان در زمان شنا در محلی که از سلامت آب آن اطلاعی ندارید. زمانی که این عفونت وارد بدن میشود به وسیله عصب بویایی، خون، ریه ها و زخم ها به مغز منتقل میشود، همانطور که عنوان شد اگر به مغز منتقل شود، میزبان را به شدت تحت تاثیر قرار داده و باعث مرگ میشود.

 

علائم بیماری آکانتاموئبا کدامند؟

 

آکانتاموئبا در سگه ها و گربه ها علائم متفاوتی از خود بروز میدهند. سگ های مبتلا شده به عفونت علائمی مشابه با دیستمپر از خود نشان میدهند.

این علائم در سگ ها عبارتند از:

  • تب
  • بی حالی
  • بی اشتهایی
  • ترشحات چشمی
  • کاهش اسمولالیته
  • پنومونی و علائم عصبی
  • کاهش رفلکس صحیح بدن
  • افزایش تولید سدیم در بدن
  • عدم هماهنگی بین حرکات عضلانی
  • پرخاشگر شدن سگ (حملات ناگهانی)
  • ایجاد اختلال در آناتومی بدن ( کج شدن سر )
  • لکوپنی و افزایش مقدار سلول های مایع مغزی و نخاعی

 

علائم آکانتاموئبا در گربه ها:

 

  • ترشحات زرد رنگ
  • التهاب قرنیه چشم
  • آبریزش بیش از حد چشم
  • قرمزی یا متورم شدن پلک
  • التهاب ملتحمه چشم (غشای مخاطی نازک و شفافی که سطح داخلی پلک ها را پوشانده)

 

از جمله علائمی هستند که در اثر مبتلا شدن سگ ها و گربه ها به عفونت نمایان میشود که توصیه میشود در صورتی که هر کدام از این علائم را در پت خود ملاحظه کردید، سریعا به دامپزشک جهت تشخیص و آغاز درمان مراجعه کرده و بیماری را جدی بگیرید، زیرا میتواند کیفیت زندگی و حیوانات را به شدت کاهش داده و عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد.

 

آیا میتوان از ابتلا به آکانتاموئبا جلوگیری کرد؟

 

آیا میتوان از ابتلا به آکانتاموئبا جلوگیری کرد؟

 

به طور قطعی راهی برای جلوگیری از بیماری وجود ندارد، به منظور که روش پیشگیری مطمئن اعم از مصروف دارو یا استفاده از وسایل خاصی وجود ندارد، اما شما میتوانید با در نظر گرفتن نکاتی همچون:

  • حتما از سلامت آبی که پت شما مینوشد، مطلع باشید.
  • از برخورد سگ ها و گربه های خیابانی با پت خود جلوگیری کنید.
  • پت خود را به محلی که از سلامت محیطی آن اطلاع ندارید، نبرید.

خطر ابتلا به بیماری را تا حدودی کاهش دهید، اما همانطور که عنوان شد این موارد راه قطعی برای جلوگیری از آکانتاموئبا نیست زیرا این عفونت از طریق استنشاق هوای آلوده نیز به وجود می آید.

 

بیماری آکانتاموئبا چگونه تشخیص داده میشود؟

 

همانطور که عنوان شد علائم این بیماری شباهت زیادی با بیماری دیستمپر دارد به همین دلیل تشخیص و تفکیک این دو بیماری از هم، نیازمند تخصص و تجربه مواجهه قبلی با این بیماری ها دارد به همین منظور لازم است که مورد معاینات مختلف و مستمر قرار گیرند.

 

در چنین مواردی دامپزشک بعد از معاینه بالینی و با در نظر گرفتن علائمی که وجود دارد، تشخیص نوع بیماری خواهد کرد. بعد از معاینه و گرفتن نمونه برای آزمایش (خون و مدفوع)، مشخص میشود که حیوان شما به کدام نوع از بیماری آکانتاموئبا مبتلا شده است. نکته مهمی که بعد گرفتن آزمایش در این بیماری وجود دارد این است که بعد از نمونه گیری باید به آزمایشگاه بیولوژیکی منتقل شود که به طور معمول، دامپزشکی ها مجهز به این مورد میباشند.

 

آکانتاموئبا چگونه درمان میشود؟

 

آکانتاموئبا چگونه درمان میشود؟

 

متاسفانه تا این لحظه درمان مشخص و قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما در صورتی که با مشاهده اولین علائم به دامپزشک مراجعه کنید، داروهای مدنظر توسط دامپزشک تجویز خواهد شد. برخی از این داروها عبارتند از:

برای سگ ها

  • ریفامپین
  • کتوکونازول
  • ترکیب تریمتوپریم و سولفامتوکسازول

برای گربه ها

  • ریفامپین
  • کتوکونازول
  • فلوسیتوزین
  • ایتراکونازول

 

در طول زمانی که حیوان شما به این بیماری مبتلا میشود ممکن است دچار التهاب چشم شود، به همین منظور دامپزشک داروهایی برای رفع التهاب چشم تجویز میکند. این داروها عبارتند از:

  • وری کونازول خوراکی
  • محلول چشمی ترکیبی وری کونازول

 

البته در کنار داروهایی که عنوان شد، داروهای دیگری نیز برای جایگزین آنها نیز وجود دارد که صورت لزوم دامپزشک تجویز خواهد کرد که عبارتند از:

  • محلول چشمی موضعی کلرهگزیدین
  • محلول چشمی موضعی کلرهگزیدین به همراه پروپامیدین ایزتیونات

 

مواردی که عنوان شد تعدادی از داروهایی هستند که توسط دامپزشک برای سگ ها و گربه ها تجویز میشوند، لازم به ذکر است که حتما به موقع و مستمر داروهایی که برای این بیماری تجویز میشوند را به حیوان خود بدهید تا از تشدید بیماری جلوگیری شود. در اغلب موارد ممکن است که درمان بیماری تا حدود 6 ماه طول بکشد و درمان موضعی باید در فواصل زمانی هر یک ساعت انجام شود.

 

سخن پایانی

آکانتاموئبا در دسته بیماری های مسری قرار نمیگیرد اما در صورتی که حیوانی به این عفونت دچار شود، بسیار خطرناک و حتی کشنده میباشد. به همین منظور تا حد امکان از پروتکل های جلوگیری پیروی کنید اما در نظر داشته باشید که راه قطعی برای جلوگیری از آکانتاموئبا وجود ندارد، پس توصیه میشود در صورتی که علائمی مشکوکی در حیوان خود مشاخدخ کردید در اولین فرصت به دامپزشک مراجعه کنید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *