واژینیت یا التهاب مهبل در حیوانات خانگی :
واژینیت در واقع التهاب واژن است که با خروج ترشحات، خارش و درد همراه است. در این مقاله به معرفی کلی بیماری، علایم بالینی، روش های تشخیصی و درمانی بیماری می پردازیم. مقالات و اطلاعات بسیار محدودی در مورد این بیماری در حیطه ی دامپزشکی وجود دارد که ما سعی کردیم با نوشتن و ترجمه ی این مقاله، این خلل را جبران کنیم.
واژینیت به عنوان التهاب مهبل تعریف شده است که معمولا توسط میکروارگانیسم ها ایجاد می شود. عامل واژینیت اغلب باکتریایی است، اگرچه سایر علل احتمالی از جمله عفونت ویروسی، جسم خارجی، نئوپلازی، هیپرپلازی و ناهنجاری های ساختاری در بروز آن نقش دارند. این بیماری هم در سگ ها و هم درگربه ها دیده میشود، ولی در سگ ها شایع تر است. التهاب مهبل در هر سنی دیده می شود. در صورتی که عقیم سازی به تعویق افتاده باشد، ممکن است برخی موارد واژینیت خود به خودی بهبود پیدا کنند.
علایم بالینی واژینیت یا التهاب مهبل در حیوانات خانگی :
- ترشحات مهبلی، لیسیدن بیش از حد فرج، التهاب مشخص و کشیدن ناحیهی ادراری-تناسلی بر روی سطوح از علایم بالینی مرتبط با این بیماری به شمار می روند.
- در این بیماران ممکن است ناپیوستگی ادرار نیز بروز پیدا کند.
تشخیص واژینیت یا التهاب مهبل در حیوانات خانگی :
- در بیشتر موارد با توجه به علایم بالینی تشخیص داده می شود.
- تاریخچه و معاینه ی مهبلی به تشخیص احتمالی بیماری کمک می کند.
- آزمایش خون ممکن است التهاب را بدون وجود سایر علایم هماتولوژیکی نشان دهد. این ممکن است به تشخیص تفریقی واژینیت از پیومتر باز کمک کند.
- کشت ترشحات مهبل می تواند به تشخیص قطعی بیماری منجر شود.
- برای مشاهده ی اجسام خارجی، تایید ناهنجاری ها و تومور ها و یا برای رد کردن پیومترا میتوان از سونوگرافی و رادیوگرافی شکم استفاده کرد. علاوه بر این، واژینوسکوپی و معاینه با انگشت در تعیین علت میتواند نقش کمک کننده داشته باشد.
درمان واژینیت یا التهاب مهبل در حیوانات خانگی :
- در صورت وجود عفونت های باکتریایی، دارو های آنتی بیوتیکی تجویز خواهند شد. تمیز کردن مهبل و فرج با پاک کننده های گوش، به اصلاح pH مهبل کمک خواهند کرد.
- در برخی از موارد، این بیماری با اولین سیکل فحلی رفع خواهند شد، بنابراین ممکن است تأخیر در عقیم سازی توصیه شود.
- در موارد آناتومی و ساختار غیر طبیعی ممکن است جراحی ولووپلاستی فرج انجام بگیرد که دامپزشک با توجه به شرایط و وضعیت ممکن است چنین تصمیمی را بگیرد.