سندرم کوشینگ سگ

 

سندرم کوشینگ سگ

 

سندرم کوشینگ سگ که با نام هایپرآدرنوکورتیسیس (HYPERADRENOCORTICISM) نیز شناخته میشود، یکی از چند مورد بیماری های غددی در سگ میباشد، که تاثیر بسیار زیادی در کیفیت زندگی سگ میگذارد. تاثیر گذاری این بیماری به این ترتیب است که باعث ایجاد اختلال در سیستم غدد فوق کلیوی سگ شده، به این ترتیب که سگ های مبتلا شده به سندرم کوشینگ مقدار زیادی کورتیزول در بدن خود تولید میکنند.

 

زمانی که کورتیزول در بدن سگ بیش از حد معمول ترشح شود، میتواند خطر ابتلا به بیماری های خطرناک مانند دیابت و آسیب های جدی کلیوی گردد. ترشح بیش از حد کورتیزول زمانی به وجود می آید که غدد فوق کلیوی دچار اختلال شده و پرکار میشوند، به همین منظور میزان هورمون های استروئیدی و هورمون کورتیزول به بالاترین حد خود رسیده و که به همین دلیل شدت علائم بیشتر شده و حتی خطر مرگ هم وجود دارد.

 

سندرم کوشینگ سگ معمولا در سگ های مسن شایع است، اما توجه داشته باشید این بیماری در تمام سنین و تمام نژادها ممکن است به وجود بیاید و عواقب خطرناکی از خود به جا بگذارد. بیماری کوشینگ سگ، از نوع بیماری های خطرناک بشمار میرود که در ادامه به بررسی راهکارهای مختلف در صورت مواجهه با این بیماری میپردازیم.

 

همچنین شما میتوانید با مراجعه به لیشمانیا در سگ از علائم و عوارض این بیماری دیدن فرمائید.

 

سندرم کوشینگ سگ چیست؟

 

سندرم کوشینگ سگ چیست؟

 

اگر بخواهیم تخصصی تر به بیماری سندرم کوشینگ سگ بپردازیم، این گونه است که به طور طبیعی میزان مشخصی از استروئید توسط غدد فوق کلیوی (آدرنال ها) ترشح میشود و مقدار آن توسط سیگنال های مغز کنترل میگردد. وظیفه اصلی آدرنال ها تولید برخی هورمون های اصلی مانند: استروژن، تستوسترون و کورتیزول در بدن میباشد که سلامت این غده تاثیر مستقیم با کیفیت زندگی سگ دارد زیرا در صورت اختلال در تولید هر کدام از هورمون ها، عواقب تاثیرگذاری همچون انواع بیماری های غدد فوق کلیوی در بدن سگ به جای میگذارد.

 

زمانی که غلظت کورتیزول در بدن سگ افزایش میابد باعث ایجاد سندرم کوشینگ سگ میگردد. در نتیجه اشتهای سگ به شدت زیاد میشود، سگ دچار افزایش تشنگی و در نتیجه تکرر ادرار میشود که از نشانه های ابتلا به این بیماری میباشد.

به طور کلی بیماری کوشینگ به 3 نوع اصلی تقسیم میشود که عبارتند از:

  • کوشینگ لاتروژنیک: زمانی که سگ برای مدت طولانی از داروهای استروئیدی استفاده کند، به این نوع بیماری مبتلا میشود.
  • کوشینگ وابسته به آدرنال: وقتی یک تومور خوشخیم یا بدخیم سرطانی آدرنال در غدد فوق کلیوی به وجود بیاید باعث ترشح بیش از حد کورتیزول شده و سگ به این بیماری مبتلا میشود.
  • کوشینگ وابسته به هیپوفیز: این نوع از بیماری زمانی به وجود می آید که سگ دچار ایجاد تومور در غده هیپوفیز شده باشد که به همین دلیل سطح ترشح کورتیزول بالا میرود.

 

علائم و عوارض سندرم کوشینگ سگ کدامند؟

 

علائم و عوارض سندرم کوشینگ سگ کدامند؟

 

تعدادی علائم شایع در این بیماری وجود دارد که عبارتند از:

  • ریزش مو
  • تکرر ادرار
  • تورم شکم
  • سنگ مثانه
  • رشد آهسته
  • ضعف عضلات
  • تغییرات پوست
  • افزایش تشنگی
  • نفس نفس زدن
  • عفونت کردن کلیه
  • بالا رفتن فشار خون
  • غفونت های پوستی
  • بیحالی و کم تحرکی
  • جوش های سر سیاه
  • افزایش بیش از حد اشتها

 

از جمله علائم ابتلا به این بیماری هستند، که توصیه میشود در صورت مشاهده هرکدام از این موارد حتما به دامپزشک مراجعه کرده و روند درمان را آغاز کنید. زیرا در صورت سهل انگاری عواقب خطرناک و در نتیجه مرگ به همراه خواهد داشت.

 

همچنین این بیماری عوارضی همچون:

  • عفونت ریه
  • لخته شدن خون
  • خطر ابتلا به دیابت
  • اختلال در عملکرد مثانه و کلیه
  • نارسایی و خلل در عملکرد کلیه

از خود به جا میگذارد که در مواقع حساس تر، حتی خطر مرگ نیز وجود دارد.

 

علت سندرم کوشینگ سگ

 

همانطور که عنوان شد اغلب این بیماری به دلیل ایجاد اختلال در نحوه عملکرد غده های فوق کلیوی و هیپوفیز به وجود می آید، که در هر بخش دلالیل مخصوص خود وجود دارد.

برخی از دلیل اصلی این بیماری در سگ عبارتند ار:

  • سموم: زمانی که سگ ها در معرض سموم مختلف مانند: حشره کش ها، محصولات شوینده و کودها قرار میگیرند، در خطر ابتلا به این بیماری هستند.
  • سرطان: ایجاد غده های سرطانی و تومور، باعث ایجاد سندرم کوشینگ سگ میشود.
  • عوامل ژنتیکی: این بیماری در برخی سگ ها به دلیل مسائل ژنتیکی وجود دارد و به راحتی به توله سگ ها منتقل میشود.
  • داروهای استروئیدی: یکی از دلایلی که باعث ایجاد این سندرم میشود، استفاده بیش از حد از داروهای استروئیدی میباشد.
  • محیط زندگی و تغذیه: یکی از موارد تاثیرگذار در ابتلا به این بیماری، عدم بهداشت محیط، عوامل استرس زا و تغذیه نامناسب سگ است.

 

سندرم کوشینگ سگ چگونه تشخیص داده میشود؟

 

سندرم کوشینگ سگ چگونه تشخیص داده میشود؟

 

علائمی که این بیماری از خود نشان میدهد، شباهت بسیار زیادی با بیماری های دیگر دارد، به همین علت تشخیص آن بسیار سخت و دشوار است به طوری که نیازمند معاینات متعدد و آزمایشات مختلف میباشد. علائمی که این بیماری از خود نشان میدهد، در نگاه اول شباهت زیادی به بیماری هایی نظیر ضعیف بودن سیستم ایمنی بدن، بیماری های التهابی، افزایش چربی و کم شدن پروتئین بدن سگ میباشد. به همین دلایل است که تشخیص این بیماری معمولا با تاخیر همراه میشود.

 

  • برای تشخیص در مراحل اولیه این بیماری بعد از معاینات بالینی و مشاهده ظاهر سگ، دامپزشکان اقدام به آزمایشاتی مانند: آزمایش خون و ادرار و همچنین سیتی اسکن خواهند کرد که تاثیر زیادی در روند تشخیص بیماری دارند.
  • همچنین در مواقعی ممکن است سونوگرافی هم برای تشخیص بیماری کمک کننده باشد.

 

روش های درمان سندرم کوشینگ سگ چیست؟

 

باتوجه به این که این بیماری مدل های مختلفی دارد، اما همچنان درمان قطعی برای سندرم کوشینگ سگ وجود ندارد، ولی در شرایط خاصی میتوان آن را مدیریت کرد. درصورتی که هر کدام از علائم عناون شده را در سگ خود مشاهده کردید در اسرع وقت به دامپزشک مراجعه کنید. البته لازم به ذکر است مواردی برای درمان این بیماری وجود دارد که عبارتند از:

 

  • معاینات مرتب: معاینات مرتب و دوره ای توسط دامپزشک میتواند تاثیر زیادی در تشخیص بیماری داشته باشد.
  • تجویز دارو: دامپزشکان ممکن است برای درمان بیماری از داروهایی مانند: کورتیکواستروئیدی و داروهای کنترل فشار خون استفاده کنند.
  • جراحی: در صورتی که تومورها رشد زیادی کرده باشند، نیاز به جراحی و برداشتن تومورهای مختلف میتواند تاثیر زیادی در درمان بیماری داشته باشد.
  • رژیم غذایی مناسب: ارائه یک برنامه غذایی مناسب برای سگ ها میتواند خطر ابتلا به هر نوع بیماری را کاهش دهد و تاثیر زیادی در سلامت سیستم ایمنی بدن آن ها بگذارد. در نتیجه توصیه میشود اهمیت بسیاری به تغذیه سگ خود دهید.

 

آیا سندرم کوشینگ سگ کشنده است؟

 

آیا سندرم کوشینگ سگ کشنده است؟

 

توجه داشته باشید این بیماری به دلیل اینکه در مراحل اولیه علائم خاصی بروز نمیدهد و در نهایت علائمی که نشان میدهد، شباهت زیادی با دیگر بیماری ها دارد. ممکن است تشخیص و درمان سختی به همراه داشته باشد. به همین دلیل اگر تشخیص بیماری دیر انجام شود، عواقب خطرناکی به همراه خواهد داشت. اما لازم به است که بیشتر سگ هایی که درگیر این سندرم میشوند با تجویز داروهای مختلف درمان میشوند.

 

روش های جلوگیری از این بیماری کدامند؟

 

پاسخ کوتاهی برای جواب دادن به این سوال وجود دارد. هیچ روش قطعی برای جلوگیری از بیماری وجود ندارد. متاسفانه این بیماری راهکار مشخصی برای پیشگیری ندارد.

 

سخن پایانی

 

همانطور که عنوان شد روش پیشگیری برای این بیماری وجود ندارد. پس بهتر است در صورت مشاهده هر کدام از علائم، فورا به دامپزشک مراجعه کنید، آزمایشات مورد نیاز را انجام دهید و از درمان قافل نشوید که سگ شما درگیر بیماری های سخت تر نشود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *