آلرژی های غذایی در حیوانات خانگی
حساسیت ها یا آلرژی های غذایی در نتیجه ی واکنش به یک نوع آنتی ژن موجود در مواد غذایی (اغلب جزو منابع کربوهیداراتی یا پروتئینی است) بروز پیدا می کنند. این بیماری در سگ ها و گربه ها شایع است و اغلب در دوران تولگی اتفاق می افتد. در حیوانات بالغ، این حساسیت معمولا زمانی اتفاق می افتد که ماده ی آلرژن بیش از 2 سال توسط حیوان مصرف شده باشد. حساسیت های غذایی به دو صورت اختلالات گوارشی و پوستی خود را نشان می دهند (به هر دو صورت). بیشتر حیوانات مبتلا به حساسیت های غذایی ممکن است هم چنین حساسیت های استنشاقی یا تماسی را نشان دهند.
علایم بالینی در حیوانات :
- علایم بیماری به تشخیص بیماری کمک می کنند، اما بدان دلیل که در بیماری های دیگر نیز ممکن است به چشم بخورد، اختصاصی نیست.
- علایم بالینی این اختلال بسیار شبیه به علایم آتوپی می باشند، با این تفاوت که غیر فصلی هستند. این علایم شامل خارش شدید، اریتیم، التهاب گوش، سبوره (پوست چربی)، تاول چرکی، ضایعات پوستی خود ترومایی و عفونت های باکتریایی و قارچی ثانویه در گوش و پوست.
تشخیص آلرژی غذایی در حیوانات خانگی :
- توجه به علایم بالینی، معاینه پزشکی، تاریخچه و رد سایر علل درماتیت به تشخیص بیماری کمک می کند.
- حذف یک غذای مشخص در رژیم غذایی به تشخیص و جدا سازی آنتی ژن کمک می کند.
- تست سرولوزیکی و ID در دسترس می باشد، اما معلوم نیست که قابل اطمینان باشد.
درمان آلرژی های غذایی :
- رژیم ها ی غذایی آزیر ایمن (مناسب برای افراد مبتلا به حساسیت)به درمان حساسیت و برطرف شدن علایم بالینی کمک می کند (در صورتی که آلرژی های دیکر وجود نداشته باشد). بیشتر حیوانات به رژیم های غذایی محدود شده و فاقد دانه به همراه منابع پروتیینی و کربوهیدراتی جدید به خوبی پاسخ می دهند. پروتئین های هیدرولیز شده و دناتوره گزینه ی دیگری به حساب می آیند.
- درمان های تسکینی شامل مصرف دارو های آنتی هستامین، کورتیکو استروئیدی و مکمل های اسید چرب می باشند.
- مصرف آنتی بیوتیک ها ممکن است برای درمان عفونت های ثانویه ناشی از خود ترومایی ضروری باشد. این نوع دارو ها باید با زیر نظر دامپزشک تجویز شوند، پس هرگز به صورت خودسرانه این دارو ها را برای حیوان خانگی خود تهیه نکنید.
نکات مهم در مورد آلرژی های غذایی :
- حساسیت های غذایی معمولا همیشگی می باشند و حیوانات مستعد ممکن است در طول زمان به ترکیبات جدید حساسیت نشان دهند و علایم بالینی را دوباره بروز دهند. صاحبان به عنوان یک دوست دلسوز باید حواس شان را به طور کامل به حیوان خانگی شان باشد و بفهمند که به چه نوع مواد غذایی حساسیت دارند که در دفعات بعدی آن را دور از دسترس حیوان خانگی شان قرار دهند.
- بعضی از رژیم های غذایی حاوی آلرژن می باشد. بنابراین صاحبان بایستی برچسب غدا ها را با دقت بررسی کنند، با این وجود ممکن است ماده ی آلرژن در صدر لیست ترکیبات آن خوراک نباشد.
- صاحبان نه تنها بایستی ماده ی آلرژن را از رژیم حیوان خانگی منع کنند، بلکه بایستی خوراک های محدود شده، مکمل های غذایی و پسماند های غذایی را در اختیار آن ها قرار ندهند. این نوع مکمل ها و رژیم های غذایی باید براساس نظر دامپزشک مصرف شوند، در غیر اینصورت ممکن است مشکلات جدی تر برای حیوان خانگی تان پیش بیاید.