ریفلاکس معده در حیوانات خانگی :

ریفلاکس معده در واقع برگشت محتویات معده و دوازدهه به داخل مری است که در نتیجه ی بسته شدن ناقص اسفنگتر انتهایی مری اتفاق می افتد. احتمال بازگشت مواد غذایی در حیواناتی که دراز می­کشند، وجود دارد. این وضعیت در اواخر شب و در صبح زود بیشتر مشاهده می ­شود که آندوسکوپی بهترین راه برای تشخیص قطعی آن به شمار می رود. در این مقاله به معرفی کلی بیماری، علایم بالینی، روش های تشخیصی و درمانی این بیماری می پردازیم.

در این بیماری اسید معده، پپسین، نمک­ های صفراوی و سایر محتویات شیره ی معده وارد مری می ­شوند که به التهاب مری منجر می ­شوند. شایع ترین علل این بیماری عبارتند از مصرف دارو ها، استفراغ مزمن، ناهنجاری­ های مادر زادی و فتق هیاتوس. این وضعیت بیشتر در سگ ­های جوان اتفاق می افتد و حالتی است که ممکن است در طول رشد حیوان بهبود پیدا کند. برخلاف سایر مشکلات مری، ریفلاکس معده به مری به موقعیت قرار گرفتن حیوان بستگی دارد، نه شیوه ی غذا خوردن. در درمان بیماران مبتلا به ریفلاکس معده باید از غذا های کم چرب استفاده کرد. علاوه براین مصرف دارو های کاهنده اسید معده از جمله سایمتیدین ضروری به نظر می رسد.

علایم بالینی ریفلاکس معده در حیوانات خانگی :

  • حیوانات مبتلا به این بیماری ممکن است با کاهش وزن مواجه شوند. البته دقت کنید که این علامت بالینی در بیشتر بیماری های حیوانات خانگی وجود دارد، پس نباید تنها با توجه به این علامت بالینی، در مورد وجود یا عدم وجود این بیماری تصمیم گیری کنید.
  • التهاب مری ناشی از این بیماری معمولا با درد، بی­ قراری، کاهش اشتها یا بی­اشتهایی و کاهش وزن همراه خواهد شد. ناراحتی و بی ­قراری ناشی از التهاب مری نیز ممکن است باعث استفراغ در حیوان خانگی تان شود.
  • تماس مداوم و طولانی مدت محتویات معده با دیواره ی مری باعث ازوفاژیت می شود.

تشخیص ریفلاکس معده در حیوانات خانگی :

  • با توجه به علایم بالینی بیماری می توان به صورت حدودی بیماری را تشخیص داد، اما تشخیص قطعی نیازمند انجام روش های تشخیصی دیگر و دقیق تر است.
  • تهیه ی رادیوگراف ممکن است فتق هیاتوس یا سایر علل اولیه را نشان دهد، ولی نمی تواند اسفنگتر یا التهاب مری را نشان دهد.
  • به کمک آندوسکوپی می توان سطح داخلی مری و اسفنگتر را مشاهده کرد. این روش تشخیصی برای تشخیص قطعی بیماری کافی است.

درمان ریفلاکس معده در حیوانات خانگی :

  • در صورت بروز علایم بالینی، حیوان خانگی تان سریعا به کلینیک دامپزشکی منتقل کنید تا سریعا تحت معاینه و درمان قرار بگیرد.
  • در برخی موارد، بیماری هرگز بهبود پیدا نمی کند.
  • جراحی جهت تثبیت حرکات معده و مری ممکن است در برخی موارد مفید باشد.
  • در موارد خفیف می توان بیماری را به کمک دارو درمانی بهبود بخشید. این دارو ها عبارتند از آنتی اسید ها، دارو های ضد استفراغ، دارو های ضد درد و دارو های افزاینده حرکات دستگاه گوارش که به افزایش سرعت تخلیه ­ی معده و استحکام عضله­ی اسفنگتر کمک می کنند.
  • تغییر رژیم غذایی در این موارد ضروری است. باید از رژیم غذایی کم چرب و با پروتئین کم استفاده کرد. تغذیه ی متناوب (حجم کم در تعداد دفعات زیاد) برگشت مواد غذایی را کاهش می دهد.