سخت زایی در حیوانات خانگی :
سخت زایی یکی از اختلالات و مشکلات شایع در حیوانات خانگی آبستن است که در این مقاله به معرفی کلی آن، علایم بالینی، روش های تشخیصی و درمانی آن می پردازیم. متاسفانه اطلاعات محدودی در ارتباط با این اختلال در بستر اینترنت وجود دارد که ما سعی کردیم تا حدودی این مشکل را حل کنیم.
سخت زایی تحت عنوان زایمان سخت یا غیر طبیعی تعریف شده است که شامل عوامل مادری و یا عوامل جنینی است. عوامل مادری عبارتند از ناهنجاری های آناتومیکی مثل تنگی لگن و استاز رحم. عوامل جنینی نیز عبارتند از اندازه و نحوه ی ورود جنین به کانال زایمانی. در صورتی که عامل سخت زایی جزو عوامل غیر انسدادی باشد، دارو درمانی قبل از عمل سزارین و زیر نظر دامپزشک متخصص می تواند انجام بگیرد. سختزایی هم در گربه ها و هم در سگ ها دیده می شود و در نژاد های براکیوسفال مثل بولداگ شایع تر است. سخت زایی ممکن است در سال های بعدی نیز دوباره اتفاق بیفتد، پس اگر حیوان خانگی تان این مشکل را دارد، برای سال های بعدی کاملا حواستان را جمع کنید و یا از قبل حیوان خانگی تان را به کلینیک دامپزشکی منتقل کنید تا در کلینیک و زیر نظر دامپزشک زایمان کند. زور های زایمانی زیاد و عدم زایمان پس از 1 الی 2 ساعت مشخص ترین نشانه ی سخت زایی در حیوانات خانگی به شمار می رود. به عنوان یک صاحب و سرپرست دلسوز، تاریخ زایمان حیوان خانگی تان را یادداشت کنید و در روز های آخر مانده به زایمان و نیز روز زایمان، کاملا حواستان به حیوان خانگی تان باشد.
علایم بالینی سخت زایی در حیوانات خانگی :
- حیوانات آبستن که طی 1 الی 2 ساعت بعد از زور های زایمانی هنوز موفق به زایمان نشده اند، به سخت زایی مبتلا شده اند.
- سایر علایم بالینی سخت زایی عبارتند از ترشحات غیر طبیعی مهبل، عدم وجود انقباضات یا زایمان طی 24 ساعت پس از کاهش درجه حرارت مقعدی، سر و صدا کردن، لیسیدن بیش از حد فرج و سر رسیدن وقت زایمان (70 روز بعد از جفت گیری).
تشخیص سخت زایی در حیوانات خانگی :
- معاینه و تاریخچه به تشخیص این بیماری کمک می کنند.
- رادیوگرافی و سونوگرافی میتوانند علت سخت زایی را تعیین کنند که برای درمان الزامی است.
درمان سخت زایی در حیوانات خانگی :
- در صورتی که عامل سخت زایی جزو عوامل غیر انسدادی باشد، دارو درمانی قبل از عمل سزارین می تواند انجام بگیرد. جهت افزایش انقباضات رحم میتوان از اکسی توسین یا کلسیم گلوکونات استفاده کرد.
- در موارد سخت زایی انسدادی، بعد از تثبیت وضعیت بیمار بایستی سزارین انجام بگیرد.
- سخت زایی های قبلی باید با دقت تحت نظر قرار بگیرند، زیرا احتمال دارد که در آبستنی های بعدی مجددا تکرار شود.
- در بیهوشی، جذب جنینی دارو ها باید در نظر گرفته شود. پروتکل های بیهوشی باید برای سلامت جنین های متولد نشده تنظیم شوند.
- در نژاد های مستعد ممکن است سزارین قبل از وقوع زایمان طبیعی در برنامه قرار گیرد.