بیماری پمفیگوس گربه
گربه‌ها در طول زندگی خود در معرض بیماری‌های مختلفی قرار دارند که می‌تواند هم برای آن‌ها و هم برای صاحبشان بسیار ناخوشایند باشد،
یکی از بیماری‌هایی که گربه‌ها را درگیر می‌کند بیماری پمفیگوس گربه است که در واقع یک بیماری خود ایمنی به شمار می‌رود.
بیماری‌های خود ایمنی بر اساس وجود اتوآنتی بادی ها تشخیص داده می‌شوند، این آنتی بادی ها توسط سیستم ایمنی بدن تولید می‌شوند.
با این حال آن‌ها علیه سلول‌ها و بافت های سالم بدن کار می‌کنند و فرآیندی مشابه گلبول‌های سفید علیه عفونت‌ها عمل می‌کنند.
علت پمفیگوس گربه در واقع حمله به خود بدن است که باعث ایجاد مشکلاتی می‌شود، شدت این بیماری به میزان اتوآنتی بادی های رسوب شده در لایه‌های پوست بستگی دارد.
بیماری پمفیگوس گربه می‌تواند باعث ایجاد زخم، پوسته پوسته شدن و آبسه روی پوست شود،
پمفیگوس گربه یکی از شایع ترین بیماری‌های پوستی خود ایمنی در گربه‌ها است و می‌تواند برای آن‌ها بسیار آزاردهنده باشد.
در ادامه قصد داریم جزئیات بیشتری در مورد بیماری پمفیگوس در گربه‌ها و علل آن بیان کنیم، همچنین شما میتوانید با کلیک بر روی بیماری گربه مقالات دیگر را هم ملاحظه فرمایید.
دلیل ایجاد این بیماری در گربه
همان‌طور که گفته شد پمفیگوس گربه یک بیماری خود ایمنی است که در گربه‌ها بروز می‌کند، در این بیماری نیز مانند بسیاری از بیماری‌های خود ایمنی،
سیستم ایمنی گربه توانایی تشخیص سلول‌های داخلی از سلول‌های غیر خودی را از دست می‌دهد و به سلول‌های داخلی حمله می‌کند.
در بیماری پمفیگوس گربه، سیستم ایمنی آنتی بادی هایی را علیه برخی از سلول‌های پوست به نام کراتینوسیت تولید می‌کند.
در نتیجه این عمل، تغییرات پوستی گسترده‌ای در بسیاری از قسمت‌های بدن گربه‌ایجاد می‌شود.
توجه داشته باشید که این بیماری بایستی سریعا درمان شود، در غیر اینصورت ممکن است گربه را با مشکلات جدی روبه‌رو کند، زیرا تحمل این بیماری برای گربه‌ها طاقت فرسا است.
انواع پمفیگوس در گربه‌ها
بیماری پمفیگوس گربه انواع مختلفی دارد و هر یک به نحوی سلامتی گربه را به خطر می‌اندازد، از انواع این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.
پمفیگوس فولیاسئوس: در pemphigus foliaceus فولیکول‌های داخل پوست تحت تاثیر قرار گرفته و به ایجاد ضایعات پوستی ختم می‌شوند، از جمله این ضایعات می‌توان به ریزش مو گربه اشاره نمود.
پمفیگوس ولگاریس: تاول‌های پوستی در این نوع پمفیگوس در دهان گربه‌ایجاد می‌شود، البته معمولا پوست ناحیه کشاله ران نیز درگیر می‌کند، اما ضایعات پوستی بیشتر در حفره دهان متمرکز است.
تاول‌های ایجاد شده بسیار حساس هستند و می‌توانند به زخم‌های سطحی یا حتی عمیق تر تبدیل شوند.
پارانئوپلاستیک پمفیگوس: در paraneoplastic pemphigus ضایعات پوستی در سطح اندام‌های داخلی ایجاد می‌شود و در این نوع از بیماری پمفیگوس گربه ضایعات پوستی بر روی بدن حیوان به چشم نمی‌خورد.
اریترماتوز پمفیگوس: در این نوع از بیماری پمفیگوس بایستی گربه را از تابش مستقیم نور خورشید دور نگه دارید، زیرا تاول‌های ایجاد شده روی گوش و سر گربه با تابش آفتاب به مراتب بدتر خواهد شد.
علائم بیماری پمفیگوس
علائم بیماری پمفیگوس گربه صرفا مشکلات پوستی نیست و در بسیاری اوقات با علائم دیگری نیز همراه خواهد بود، تعدادی از مهم ترین علائم این بیماری عبارت‌اند از:
- تب
- کم شدن اشتها
- خستگی
- خواب‌آلودگی بیش از اندازه
- بی‌تفاوتی نسبت به محیط
- تورم در غدد لنفاوی
- مشکل در راه رفتن
- افسردگی
- ترک خوردگی و زخم شدن پا
- خارش شدید
همان‌طور که در علائم ذکر شد، افسردگی جزو علائم این بیماری است و اگر درمان به سرعت صورت نگیرد ممکن است افسردگی شدت یابد و روزهای سخت و بدی را برای گربه به همراه داشته باشد.
در صورتی که با این علائم مواجه شده‌اید بایستی سریعا به بیمارستان دامپزشکی مراجعه کنید تا با اقدامات لازم برای درمان بیماری پمفیگوس گربه انجام شود.
تشخیص پمفیگوس
بیماری‌هایی مانند انگل پوستی و یا آلرژی نیز با خارش شدید همراه است،
در نتیجه شاید صاحب حیوان گمان کند خارش شدید گربه به دلیل آلرژی است اما همان‌طور که گفته شد خارش شدید یکی از علائم بیماری پمفیگوس گربه محسوب می‌شود.
برای این بیماری، دامپزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی از گربه انجام می‌دهد و آزمایش‌هایی مانند آزمایش خون، شمارش کامل خون و آزمایش ادرار را تجویز می‌کند.
برای بسیاری از گربه‌های مبتلا به پمفیگوس گربه، آزمایش خون ممکن است طبیعی به نظر برسد.
بنابراین مهم است که صاحب حیوان، دامپزشک را به طور جامع در مورد علائم و علل احتمالی بیماری مطلع کند.
حال برای تشخیص این بیماری چه باید کرد؟ آیا راه‌هایی برای تشخیص اصولی این بیماری وجود دارد؟ در ادامه با 3 روش از تشخیص پمفیگوس را بررسی خواهیم کرد.
آزمایش خون
نمونه خونی که از گربه شما در دامپزشک گرفته می‌شود ممکن است طبیعی باشد و هیچ گونه ناهنجاری را نشان ندهد، یا آزمایش خون گربه شما ممکن است نوتروفیل ها و ائوزینوفیل های بالا را نشان دهد.
اگر گربه شما هیچ مشکلی جز پمفیگوس ندارد، پارامترهای شیمیایی خون طبیعی است و نمی‌توان برای تشخیص پمفیگوس در گربه‌ها صرفا به آزمایش خون اتکا کرد.
بررسی بافتی
تشخیص نهایی بیماری پمفیگوس گربه بر اساس معاینه بافت امکان پذیر است، برای انجام این آزمایش باید از نواحی عفونی بیوپسی پوست گرفته شود.
نکته مهم در این روش تشخیصی این است که گربه در چند روز گذشته هیچ گونه داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف نکرده باشد، زیرا مصرف این نوع دارو می‌تواند بر نتایج آزمایش تاثیر بگذارد.
سیتولوژی
سیتولوژی سلولی در مناطقی که ضایعات و تاول‌های پوستی قابل مشاهده است روش بسیار مناسبی برای تشخیص پمفیگوس در گربه است،
به شرطی که نمونه‌های جمع آوری شده حاوی نوتروفیل ها و آکانتوسیت ها باشند.
هرگونه عفونت باکتریایی را نیز می‌توان با استفاده از این روش تشخیصی تشخیص داد، در چنین شرایطی علاوه بر درمان پمفیگوس گربه،
دامپزشک شما ممکن است از آنتی بیوتیک نیز برای کنترل عفونت استفاده کند.
درمان بیماری پمفیگوس گربه
نحوه درمان این بیماری به شدت آن بستگی دارد و اگر گربه شما به شدت آسیب دیده است باید برای درمان حمایتی به بیمارستان منتقل شود.
برای کنترل بیماری ممکن است درمان کوتاه مدت استروئیدی تجویز شود، در صورت تجویز کورتیکواستروئید و آزاتیوپرین، رژیم غذایی گربه باید به رژیم غذایی کم چرب تغییر یابد،
زیرا این داروها می‌توانند گربه را مستعد پانکراتیت کنند.
معمولا بیماری‌هایی که نیاز به تشخیص تخصصی و درمان اصولی دارند بهتر است به بیمارستان دامپزشکی مراجعه کنید تا دامپزشک با استفاده تجهیزات و امکانات مدرن بتواند درصد خطا را به صفر برساند.
در برخی از کلینیک‌ها امکانات لازم برای درمان و حتی تشخیص بعضی بیماری‌ها وجود ندارد،
به همین خاطر زمانی که با علائم شدید بیماری حیوان دلبندتان مواجه شده‌اید، بایستی سریعا به بیمارستان دامپزشکی مراجعه کنید.
میزان خطر این بیماری و انتقال به انسان
برای بسیاری از صاحبان گربه‌ها این سوال پیش می‌آید که آیا بیماری پمفیگوس گربه خطرناک است؟
باید گفت که بیماری‌های خود ایمنی مانند پمفیگوس بیماری‌های نسبتا خطرناکی هستند؛ زیرا گربه باید مدت زمان زیادی کورتون دریافت کند.
این امر خطر درگیری‌های باکتریایی و ویروسی را افزایش می‌دهد، بنابراین گربه شما باید تا پایان عمر تحت نظارت دامپزشک باشد.
اگر صاحب گربه‌ای هستید که به بیماری پمفیگوس مبتلا شده است، احتمالا نگران هستید که مبادا این بیماری از گربه به شما و یا فرزندتان انتقال یابد.
بهتر است بدانید که بیماری‌های خود ایمنی مانند پمفیگوس به هیچ عنوان واگیردار نبوده و حتی به حیوانات دیگر هم انتقال داده نمی‌شود.
مراقبت بعد از درمان
پس از درمان این بیماری، دامپزشک از شما می‌خواهد که بین 7 تا 20 روز بعد از درمان گربه خود را برای بررسی حال عمومی به بیمارستان دامپزشکی ببرید.
برای بررسی وضعیت بیماری گربه و پیشرفت درمان ممکن است در هر ویزیت یک آزمایش خون لازم باشد.
با بهبود وضعیت گربه، دامپزشک ممکن است از شما بخواهد که هر 1 تا 3 ماه یک‌بار گربه خود را برای ویزیت نزد او ببرید.
ویزیت‌های دوره‌ای می‌تواند در بهبود درمان بیماری پمفیگوس گربه موثر باشد و اگر مشکلی در روند درمان رخ دهد، دامپزشک می‌تواند با تشخیص سریع و به موقع آن را رفع کند.
توجه داشته باشید که نور خورشید یکی از عواملی است که می‌تواند این بیماری را تشدید کند، به همین دلیل بسیار مهم است که در طول دوره نقاهت از قرار دادن گربه در معرض نور خورشید خودداری کنید.
سخن پایانی
در این مطلب نکات مهمی در مورد بیماری پمفیگوس گربه، دلیل ایجاد این بیماری، علائم بیماری پمفیگوس، تشخیص و درمان آن بیان شد.
در صورتی که برای تشخیص و یا درمان این بیماری به مشاوره نیاز دارید میتوانید با کارشناسان ما در تماس باشید.
بدون دیدگاه